ANDREW TONEY: Ο "ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΣΤΗΣ ΤΗΣ ΒΟΣΤΩΝΗΣ"

Τα 80s είναι μια εποχή γεμάτη από παρεξηγημένους παίκτες. Παρεξηγημένους και υποτιμημένους. Στο πέρασμα της λίγκας από τον κόσμο των καταχρήσεων στον κόσμο του Magic και του Bird, και αργότερα του Michael, πολλοί παίκτες έμειναν μια σχετική αφάνεια πληρώνοντας αυτήν την μετάβαση του ΝΒΑ. Ίσως ο αγαπημένος μου εξ αυτών να είναι ο Bernard King. Ο άνθρωπος για τον οποίο ο Dr J έχει πει ότι θα μπορούσε να του βάλει και 50 πόντους στο διπλό αλλά δεν θα το έπαιρνε προσωπικά, αφού ο King μπορούσε να βάλει 50 σε οποιονδήποτε.

Δεύτερος λοιπόν σε αυτήν την σειρά, για εμένα πάντα,έρχεται ο Andrew Toney. Ένας άνθρωπος που η καριέρα του ήταν σίγουρα μικρότερη από ότι θα επέτρεπε η αξία του , αλλά οι τραυματισμοί δεν τον άφησαν να παίξει όπως ήθελε. Πώς βέβαια κατέληξα να μιλάω πάλι σήμερα για τον Toney? Ε σας είχα υποσχεθεί αφιέρωμα στο "Beat LA". Και ουσιαστικά ο ηθικός αυτουργός του συνθήματος, αυτός που έβαλε ταφόπλακα στα όνειρα των Κελτών εκείνο το βράδυ είναι ο Andrew Toney. Εκείνο το βράδυ κέρδισε τον τίτλο του The Boston Strangler, του "Στραγγαλιστή της Βοστόνης". Έτσι τουλάχιστον πιστεύουν οι περισσότεροι. Όμως η αλήθεια είναι ότι το κληρονόμησε μάλλον από τον προκάτοχο του, τον World B Free, ο οποίος είχε πρωτοχαρακτηριστεί ως "Boston Strangler" στα τέλη των 70ς.

Ξέρω ότι ήδη σας έχω κουράσει με τους συσχετισμούς ενός κόσμου αγνώστου στους περισσότερους. Όμως εκεί είναι το ζουμί. Στις μικρές ιστορίες. Δεν θα μιλήσω λοιπόν άλλο για τον Toney. Δεν θα αναφερθώ καν στο γεγονός ότι στο τελευταίο πρώταθλημα των 76ers, παρόντων των Julius Erving και Moses Malone, ο πραγματικά καλύτερος παίκτης στο παρκέ ήταν ο Toney. Δεν χρειάζεται να τα πω. γιατί θα αφήσω άλλους να μιλήσουν για μένα. Όπως λοιπόν είχε πει ο Danny Ainge "Πάντα λέω ότι ο Magic, o MJ και ο Isiah είναι οι τρεις καλύτεροι παίκτες που έχω αντιμετωπίσει ποτέ. Αλλά αλήθεια, ο Andrew Toney δεν ήταν πολύ μακριά από αυτούς".

Και αν αυτό δεν σας φτάνει, θα προσκαλέσω να μιλήσουν για τον Andrew τους δύο καλύτερους αμυντικούς των 80ς. Ο πρώτος , ο Michael Cooper, των Lakers, ο οποίος έχει κάθε λόγο να είναι υποκειμενικός όταν λέει ότι ο Toney, ήταν "ο δεύτερος πιο δύσκολος παίκτης που έχει μαρκάρει στην ζωή του, μέτα τον Larry Bird"..Ο λόγος φυσικά που έχει να είναι υποκειμενικός έγκειται στο γεγονός ότι ως δευτεροετής ο Toney του έβαλε 46 πόντους, κάνοντας έτσι ρεκόρ καριέρας.

Ο δεύτερος Hall of Famer αμυντικός, ο πρώτος που κέρδισε τοσους τίτλους αμυντικού της χρονιάς όντας guard, o Sidney Moncrief, έχει δηλώσει " O Andrew Toney, με έκανε να βλέπω εφιάλτες. Ήταν ένας από τους πιο πλήρεις guard στην ιστορία του ΝΒΑ. είχε τα πάντα. Γρήγορο πρώτο βήμα, πολύ καλό σουτ από μέση απόσταση. πραγματικά δεν υπήρχε κάτι που στην επίθεση δεν μπορούσε να κάνει"...

Έχει μπει λοιπόν στην ίδια πρόταση με τον Magic, τον Isiah, τον Larry αλλά ακόμη και τον MJ. Έχει σηκώσει πρώταθλημα ως ίσως ο καλύτερος παίκτης της ομάδας και έχει κάνει τους καλύτερους αμυντικούς του ΝΒΑ να βλέπουν εφιάλτες. Υπάρχει κάποιο μεγαλύτερο παράσημο από αυτά για έναν παίκτη? Εάν υπάρχει δεν το βρήκα...