Analyse This: Champions League και Final 8 οπως τα βλεπει το Basketbook

Όπως και να το κάνεις για μας που βλέπουμε το άθλημα με τόση αγάπη, αυτές οι στιγμές είναι οι καλυτερες. Όταν δηλαδή πλησιάζεις προς το τέλος, και αγωνίζονται πλέον οι καλύτερες ομάδες που τις ξέρεις και μπορείς να διαβάσεις λίγο τα παιχνίδια. Και έτσι κάπως, θα κάνουμε μία πολύ μικρή ανάλυση για τα ζευγάρια των ημιτελικών (μην περιμένετε δηλαδή αυτά που κάναμε στο Eurocup, είναι στους 8 ακόμη) και μία εκτενή αναλυση του ζευγαριού ΑΕΚ-Στρασβούργο γιατί παρουσιάζει και ελληνικό ενδιαφέρον. Πάμε να δούμε:

Καρσίγιακα-Μούρθια: Η Μούρθια στην τελευταία φάση έκανε την έκπληξη των 16 κερδίζοντας στο δεύτερο παιχνίδι την Τενερίφη μέσα στην έδρα της. Μία έδρα που τόσα χρόνια χάριζε μεγάλες πορείες στην νησιωτική ομάδα, στεναχωρώντας έτσι τον Φώτη και τον Κώστα (Κατσικάρης και Βασιλειάδης). Ωστόσο εξακολουθεί και για αυτήν την σειρά να μπαίνει με τον τίτλο του outsider. Βασικός λόγος για αυτό είναι το γεγονός ότι και τις δύο φορές που έχει βρεθεί αντιμέτωπη με την Καρσίγιακα φέτος έχει χάσει. Βέβαια κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικό και έχει περάσει καιρός από τότε.

Στα αμιγώς μπασκετικά, η Καρσίγιακα είναι μία ομάδα που βασίζεται στην επίθεση και τους Αμερικανούς της με το δίδυμο Jones και Kennedy να έχουν σχεδόν τους μισούς πόντους και τα μισά ριμπάουντ της ομάδας. Αν τώρα σε αυτούς τους δύο προσθέσεις και τους 14 πόντους του Waters, τότε έχει σχεδόν σε πλήρη ανάπτυξη την επιθετική αρμάδα από την Σμύρνη. Χαρακτηριστικά αδύνατο της σημείο τα ριμπάουντ αλλά και η άμυνά της , την οποία δεν παίζει και με την μεγαλύτερη όρεξη. Από την άλλη η Μούρθια είναι μία ομάδα με όλη την σημασία της λέξης. Αν ψάξεις να βρεις τον τρόπο παιχνιδιού της θα δυσκολευτείς να διαχωρίσεις το ποιος είναι βασικός και ποιός όχι. Και γι αυτό, ελλείψη του τεράστιου επιθετικού ταλέντου, η ομάδα έπρεπε να βασιστεί σε κάτι άλλο. Την άμυνα και το physical game. Πολύ καλή στο ριμπάουντ αλλά και στην ομαδική αντιμετώπιση της επίθεσης, έχει και αυτή ως σημαντικά γρανάζια της μηχανής της παλιούς μας γνώριμους όπως οι Kloof (αγωνίστηκε στο Ρέθυμνο του Σκουρτόπουλου) και Soko (ένα θαύμα αθλητικότητας από την Αγγλια που αγωνίστηκε στα Τρίκαλα πρόπερσι). Δίπλα σε αυτούς τους δύο ξεχωρίζουν οι Hanaan και Oleson για την προσφορά τους στην δημιουργία της ομάδας αλλά και οι Rojas και Lima που είναι οι υπεύθηνοι κυκλοφορίας πέριξ των καλαθιών. Η προβλεψή μας θα είναι πολύ σύντομη. Αν η Μούρθια ελέγξει τα ριμπάουντ, βάλει πόντους από αυτά και κόψει το transition παιχνίδι της Καρσίγιακα έχει κάτι παραπάνω από απλή τύχη. Οι Τούρκοι όμως παραμένουν του φαβορί.

Λούντβιγκσπουργκ-Μπαιρόιτ: Το Γερμανικό ντέρμπι. Παραγματικό Γερμανικό ντέρμπι αού πέρα από την κόντρα τους στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή οι δύο ομάδες είναι αυτές που παλεύουν για την τρίτη θέση, με την Λουντβιγκσμπουργκ να έχει ξεκάθαρο πλεονέκτημα. Και στην Ευρώπη θα πούμε ότι η πρώτη είναι το φαβορί αλλά αυτό δεν μπορείς να το ξέρεις. Είναι δύο αγώνες και είναι διαφορά πόντων και όχι νίκες απλές. Στις μέχρι τώρα αναμετρήσεις τους φέτος, την μία φορά δηλαδή που συαντήθηκαν στο Γερμανικό πρωτάθλημα πάντως το παιχνίδ τελείωσε πολλά με λίγα, με την Μπαιρόιτ να χάνει με πάνω από 30 πόντους διαφορά.

Στα αμιγώς μπασκετικά, το στυλ παιχνιδιού των δύο ομάδων σε γενικές γραμμές ταιριάζει. Και οι δύο τρέχουν πολύ στον αιφνιδιασμό ενώ η Μπαιρόιτ επιτίθεται περισσότερο περιφεριακά από την Λούντιβιγκ που προτιμάει τις επιθέσεις κοντά στο καλάθι. Εκεί όμως που από πέρσι έχει δείξει να έχει χαρακτήρα η Λούντβιγκ, και είναι το ξεκάθαρο πλεονεκτημά της, είναι η αμυντική της σκληράδα, που έρχεται μέσα τόσο από πολύ καλή ατομική αλλά και ομάδική άμυνα. Αυτό της δίνει έναν σημαντικό αριθμό κλεψιμάτων που πολλές φορές οδηγούν σε εύκολους πόντους. Αντίστοιχη είναι η υπεροχή της και στον τομέα των ριμπάουντ. Πιο γεμάτη και στο ρόστερ η Λουντιβιγκ, με τους παίκτες να μοιράζονται τόσο τον χρόνο όσο και τους ρόλους μέσα στο γήπεδο. Αν ξεχωρίζαμε καποιους θα πηγαίναμε στους Evans και Walkup. Από την άλλη, η Μπαιροιτ, χτίζει το παιχνίδι της γύρω από το δίδυμο York και Likhart, με τον Marei να είναι αυτός που δίνει την βοήθεια κοντά στο καλάθι.

Αν η Μπαιρόιτ φανεί ανθεκτική απέναντι στο ξύλο της Λουντιβγκ και βάλει τα σουτ, τότε πραγματικά έχει τύχη. Αν όχι, μπορεί να επαναληφθεί το παιχνίδι του Δεκεμβριου και τότε όλα τα γίνουν εύκολα για την Λούντιβιγκσμπουργκ.

Μπάνβιτ-Μονακό: Κλασσικό ζευγάρι του Champions League από την πρώτη του χρονιά, αφού πέρσι συναντήθηκαν τόσο στους ομίλους όσο και στο Final Four. Πέρσι η μεγάλη νικήτρια ήταν η Μπάνβιτ, φέτος όμως τα πράγματα δείχνουν διαφορετικά ακόμη και αν οι ομάδες σε επίπεδο φιλοσοφίας δεν έχουν αλλάξει και πολύ. Ίδιοι προπονητές και λογικές, διαφορετικά πρόσωπα. Η Τούρκικη ομάδα, τα τελευταία χρόνια είναι ξεκάθαρα μία ομάδα 7 παικτών. Οι ξένοι μόνο και άντε κανένας Τούρκος να κάνει το θαύμα. Πέρσι της βγήκε ο Κορκμάζ. Φέτος παίρνει μεγάλη βοήθεια από ένα άλλο prospect του Τουρκικού μπάσκετ, τον Tolga Gecim. Ο ύψους 2,06 φόργουορντ είναι ένα πασπαρτού εργαλείο για τον Φιλιποφσκι, παρότι δε σκοράρει πολύ. Οι δημιουργικές του ικανότητες τόσο στο πικ εν ρολ, όσο και στο ποστ τον καθιστουν βαρόμετρο για την επιθετική απόδοση της ομάδας. Επίσης πέρσι της βγήκε ο Theodore που έκανε όργια. Φέτος το ρόλο του σκορερ πηρε ο Taylor, με καλά, όχι όμως ανάλογα αποτελέσματα. Έχει μία από τις χειρότερες επιθέσεις στους 8 και πέρασε την προηγούμενη φάση μετά από πολύ αμφισβήτηση. Από την άλλη η Γαλλική ομάδα, έχει ένα πολύ ανοιχτό ρόστερ με πολύ αθλητική ομάδα και σε σχέση με πέρσι έβαλε στην μηχανή της δύο παίκτες με περισσότερη μπασκετικότητα, τον Κούπερ και τον Κικάνοβιτς για να ισορροπήσει λίγο την ατελείωτη αθλητικότητά της. Και πάλι όμως είναι τρομερά αθλητική, η καλύτερη επίθεση στην διοργάνωση και ένα από τα φαβορί για να σηκώσει το τρόπαιο. Βέβαια σε σειρά δύο αγώνων παίζει και λίγο ρόλο η έδρα και εκεί οι Τούρκοι κερδίζουν κατά κράτος. Εσείς με όλα αυτά που είπαμε σε ποιόν θα βάζατε τα χρήματά σας? Μπασκετικά, σχεδόν το αναλύσαμε και πιο πάνω. Η Μπάνβιτ βασίζεται στην προσωπικότητα των παικτών της και το πως θα καταφέρουν κάποιοι να βάλουν την μπάλα στο καλάθι με ατομικές ενέργειες. Η Μονακό από την άλλη, θα πιέσει, θα κλέψει μπάλες, θα τρέξει αιφνιδιασμό, θα πάρει επιθετικά ριμπάουντ και κάπως έτσι θα βάλει 85 πόντους. Τόσο απλά, τα είπαμε όλα!!!

Στρασβούργο- ΑΕΚ: Εδώ σας υποσχεθήκαμε μεγάλη ανάλυση και θα την κάνουμε. Σίγουρα αν βάζαμε 7 πιθανούς αντιπάλους απέναντι από την Ελληνική ομάδα και της λέγαμε να διαλέξει δύο με τους οποίους δεν θα ήθελε να παίξει, η Γαλλική ομάδα θα ήταν μία από τις δύο που θα διάλεγε (η άλλη θα ήταν μάλλον η Λούντιβιγκσμπουργκ που θα συναγωνιζόταν για την θέση με την Μονακό). Αυτό βέβαια από μόνο του δεν σημαίνει πολλά. Αλλά σε πολύ γενικές γραμμές ας πούμε πως η Στρασμπουργκ παίζει άμυνα με αλληλοκαλύψεις, έχει έδρα και είναι αθλητική όταν η ΑΕΚ φέτος στηρίζεται κατα κύριο λόγο στο ένας εναντίον ενός παιχνιδι της. Το ίδιο βέβαια ίσχυε και για την Νίμπουργκ αλλά η Ένωση έδειξε παραπανήσια αποθέματα ψυχής και πέρασε από μία έδρα που το γήπεδο κατηφορίζει.

Πάμε να δούμε λίγο πιο αναλυτικά. Στην προιστορία των ομάδων φετος, έπαιξαν δύο φορές και η ΑΕΚ έχασε και τα δύο παιχνίδια, ωστόσο πολύ εύκολα θα μπορούσε να τα κερδίσει αφού και τα δύο ήταν σε διαφορά καλαθιού. Επίσης η Στρασμπουργκ είναι μία διαφορετική ομάδα από την αρχή της σεζόν και παρόλο που έχει ένα από τα δυνατότερα θεωρητικά ρόστερ της διοργάνωσης βρέθηκε ένα βήμα από το να αποκλειστεί από την φάση των οκτώ, όταν βρέθηκε πίσω στο δεύτερο παιχνίδι με την Νεπτούνας μέχρι και με 17 πόντους. Όμως εκεί μίλησε η εμπειρία της ομάδας η οποία εν τέλει γύρισε το παιχνίδι και προκρίθηκε. Σίγουρα σημαντικός παράγοντας στην εξέλιξη της σειράς θα είναι η έδρα των Γάλλων στην οποία πραγματικά γίνεται ίσως η περισσότερη φασαρία σε γήπεδο στην Ευρώπη αν εξαιρέσεις τα Βαλκάνια και την έδρα της Μακαμπί. Γι αυτό και πολλές φορές οι Γάλλοι παίρνουν παραμάζωμα τις ομάδες εκεί μέσα.

Ως ρόστερ διαθέτει παίκτες με θητεία στο υψηλότερο επίπεδο, σε αυτό δηλαδή τη Ευρωλίγκα, όπως ο Λόγκαν (που έχει παίξει και Παναθηναικό), ο Μπίλαν (με πάρα πολύ καλές χρονιές στην Ευρωλίγκα) και ο Ζακ Ράιτ (έχει παίξει και αυτός στον Παναθηναικό), ενώ χαρακτηρίζεται από μεγάλη αθλητικότητα στο frontcourt της με δίδυμο γκαρντ τους Ράιτ και Μποστ, ένα δίδυμο που το είδαμε να παίζει πολύ καλά πέρσι στην Μονακό. Αυτό το δίδυμο βάζει πάντα δυσκολα στα αντίπαλα γκαρντ, πιέζοντας εξαιρετικά τη μπαλα. Μεγάλο ρόλο στην αγωνιστική άνοδο της ομάδας έχει ο ‘X Factor’ Damien Inglis, ένα βαρύ τεσσάρι με ικανότητα στο physical game. Θα τον θυμούνται όσοι παρακολούθησαν το 2ο παιχνιδι των ομίλων, όπου τιμώρησε με συνεχόμενους πόντους την άμυνα με αλλαγές της ΑΕΚ. Το περιφερειακό σουτ θα είναι ένα σημειο στο οποίο θα κριθει εν πολλοίς η πρόκριση. Οι Logan-Leloup, οι πιο αξιόπιστοι spot shooters, τα pull up jumpers του Bost, αλλά και η συνέπεια των ασταθών, αλλά όχι κακών σουτέρ Atkins και Labeyrie είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει αμυντικά η Ένωση. Από την άλλη η ΑΕΚ, είναι μία ομάδα που έχει παίκτες με προσωπικότητα και εξαιρετική ικανότητα στο ένας εναντιον ενός. Και αυτό είναι που την έχει φέρει μέχρι εδώ, αφού στα δύσκολα έρχονται οι εμπνεύσεις συνήθως του Μάνι Χάρις, αλλά και των Γκριν, Πάντερ και Σάκοτα για να ξελασπώσουν την ομάδα συνήθως με μεγάλα σουτ, από το τρίποντο ή από μέση απόσταση. Σε αυτήν την τετράδα παικτών έχει προστεθεί ο Βινς Χάντερ, ένας παίκτης με έφεση στο pick n roll, και με πάρα πολύ καλό αμυντικό deflection. Αυτή είναι και η μεγάλη αλλαγή της ΑΕΚ στην άμυνα! Μαζί με τους Τζέιμς και Βασιλόπουλο, βρήκε ένα ψηλό που το στυλ του ευνοεί την άμυνα με αλλαγές, που στα κρίσιμα επιστρατεύεται κατά κόρον. Όχι βέβαια πως η άμυνα είναι το πρώτο μέλημα της βασίλισσας η οποία φέτος έχει να παρουσιάσει την 5η καλύτερη επιθεση στην διοργάνωση με πάνω από 83 πόντους ανά αγώνα. Σημαντικό σε αυτήν την συγκομιδή είναι από την μία η προσφορά των αναπληρωματικών στο σκοράρισμα, που βάζουν κοντά στο 40% των πόντων! Ο Κέβιν Πάντερ ‘κούμπωσε’ αμέσως, με το αξιόπιστο περιφερειακό του σουτ. Έτσι βρισκονται περισσότεροι χωροι για τους Harris και James, αφού ο Αμερικανός γκαρντ τιμωρεί κάθε overhelping!

Από την άλλη το γεγονός ότι μικρό ποσοστό αναλογικά από αυτους του πόντους έρχεται από transition game (κάτω 12%, δεν βγάλαμε και κομπιουτεράκι), κάτι που σημαίνει ότι η ομάδα έχει περισσότερες επιλογές σε οργανωμένες επιθέσεις. Οργανωμένες επιθέσεις+ΑΕΚ= Post up game! Η μάχη των ‘παραδοσιακών’ ψηλών Μαυροειδή/Καββαδά με το Μπίλαν είναι κάτι που περιμένουμε να δούμε συχνά σε αυτή τη σειρά. Οι της ΑΕΚ καλούνται να σκοράρουν αλλά κυρίως να δημιουργήσουν από το Low Post, βρίσκοντας high percentage shots στην περιφέρεια. Από την άλλη ο Μιρο Μπίλαν πέρα από το post, δημιουργεί έξτρα πονοκέφαλο στην Ένωση με το πολύ καλό mid range shot του, που έρχεται πολύ συχνα από καταστάσεις pick and roll. Δίπλα σε όλα αυτά και πέρα από το 5 εναντίον 5 παιχνίδι, η Στράσμπουργκ, είναι μία ομάδα αιφνιδιασμού κατά πολύ μεγάλο κομμάτι της επίθεσης της, αφου σε συνδυασμό με τους πόντους από επιθετικά ριμπάουντ το transition παιχνίδι δίνει στην Γαλλική ομάδα περίπου το 35% των πόντων της, δηλαδή το 1/3. Αυτός είναι και ένας λόγος που είναι σημαντικό για την Ελληνική ομάδα να ελέγξει τον ρυθμό του αγώνα, έχοντας τον έλεγχο των ριμπάουντ και περιορίζοντας τα λάθη της. Παρά τις ήδη δύο ήττες της, πιστεύουμε ότι η Ένωση θα δείξει χαρακτήρα και θα μπορέσει να περάσει από τους Γάλλους (καλά ίσως και λιγο παραπάνω να το ελπίζουμε), αν φυσικά μπορέσει να τους κόψει τα μεγάλα τους όπλα όπως είπαμε παραπάνω.