Ψαχνοντας τον Point Guard του Παναθηναικου

Τέλος ο Keifer Sykes, όπως προκύπτει, από τα δημοσιεύματα και ο Παναθηναϊκός είναι στην αναζήτηση Point Guard, για άλλη μια φορά. Έτσι κι αλλιώς, το συμβόλαιο του βραχύσωμου Αμερικανού ήταν μηνιαίο άρα το Τριφύλλι προτίμησε μια κίνηση χαμηλού ρίσκου δίχως να δεσμεύσει μεγάλο μέρος του προϋπολογισμού.

Το ερώτημα όμως που προκύπτει είναι το εξής: Τι ακριβώς ψάχνει το πράσινο επιτελείο; Προσωπικά, δεν είμαι κάποιος που έχει διασυνδέσεις αλλά <<διαβάζοντας>> τις κινήσεις τόσο του Pierre Jackson όσο κι αυτή του Keifer Sykes προκύπτει ένας κοινός παρονομαστής. Αμφότεροι είναι γκαρντ οι οποίοι έχουν χαμηλό κέντρο βάρους που τους αρέσουν να τρέχουν στο ανοιχτό γήπεδο ενώ αμυντικά φημίζονται πως μπορούν να ασκήσουν πίεση πάνω στην μπάλα, όταν το επιθυμούν. Ο Παναθηναϊκός ξέρει πως είναι μια επιεικώς μέτρια shooting team (31.9% 3P σε 29 προσπάθειες - 16η από τις 18) άρα κοιτάζει να ανεβάσει τον ρυθμό (70.4 κατοχές- 7η από τις 18) και να πάρει πόντους στο τρανζίσιον. Για αυτό είναι και ανάλογες οι παράμετροι τις οποίες θέτει στην <<φόρμα αναζήτησης>> ο coach Βόβορας και το staff του. 

Το τεχνικό επιτέλειο κάνει σωστά και επιλέγει παίκτες με βάση τα κριτήρια που έχει κατά νου του ο προπονητής. Αυτοί έχουν τις γνώσεις και βλέπουν την ομάδα κάθε μέρα, γνωρίζοντας εκ των έσω τα δυνατά και τα αδύνατα σημεία του ρόστερ που έχει στηθεί. Δεν μπορείς να διαφωνήσεις. Είναι όμως το <<ορθό>>; Και τι είναι <<ορθό>>; Η αλήθεια πως ο όρος <<μπασκετική λογική>>  και <<μπασκετική ορθότητα>> δεν υπάρχουν σε κάποιο βιβλίο, ούτε έχει γραφτεί κάποιο σύγγραμμα το οποίο να υπάρχει σε κάποια βιβλιοθήκη το οποίο να εξηγεί πως χτίζονται ορθολογικά τα ρόστερ. Κι αυτό διότι ο κάθε προπονητής έχει την δική του... απόχρωση στο πως πρέπει να είναι ορθό το κάθε χτίσιμο που επιχειρεί. Άρα αυτό που εγώ πιστεύω πως είναι το ορθό, δεν σημαίνει πως είναι ορθό και υπό την οπτική των ανθρώπων του staff του Παναθηναϊκού. Εγώ, με βάση την δική μου εικόνα, θεωρώ πως το Τριφύλλι πρέπει να βάλει και τα στοιχεία των shooting και του playmaking στο search bar μιας και η ομάδα είναι μόλις 14η από τις 18 στο Assist Percentage (μέγεθος που μετράει πόσο % των κατοχών καταλήγουν σε ασίστ). Άλλωστε, πέρα από τα advanced stats, είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού πως δεν υπάρχει ο Guard που μπορεί να <<σετάρει>> την ομάδα στο μισό γήπεδο. Ο Nemanja Nedovic δεν είναι ο φυσικός playmaker, ο Marcus Foster πρέπει να βρει ισορροπία ανάμεσα στο σκορ και στην δημιουργία και ο Λευτερής Μποχωρίδης έχει άλλα δομικά θέματα που δεν επιτρέπουν την μετάβαση του στην θέση <<1>>. Πάμε να δούμε μαζί κάποιες περιπτώσεις, επομένως, που μπορούν να ταιριάξουν σε αυτό που ψάχνει ο Παναθηναϊκός, και είναι σημειωμένες στο μπλοκάκι μου. Δεν γνωρίζω, προφανώς, τα οικονομικά κάθε κίνησης, άρα μιλάω εκ του ασφαλούς. Όμως, αξίζει να τους ψάξετε και να προσπαθήσουμε να αξιολογήσουμε το κατά πόσο ταιριάζουν στο πράσινο ρόστερ. 

Περίπτωση #1: Derrick Walton Jr, Free Agent

Ο Derrick Walton Jr. είναι μια ενδιαφέρουσα περίπτωση παίκτη ο οποίος δεν έχει βρει ακόμα το <<κουμπί>> του σε κάποια ομάδα στο επαγγελματικό επίπεδο, είτε αυτή είναι στο NBA (Heat, Clippers, Pistons) είτε στην Ευρώπη (Zalgiris, Alba Berlin). Πιστεύω είναι ότι ο απόφοιτος του Michigan είναι παίκτης που θέλει το τέλειο περιβάλλον για να αποδώσει και στον Παναθηναϊκό, η στελέχωση στο backcourt φαίνεται να του το παρέχει. Το ότι προτιμήθηκε από προπονητές όπως ο Sarunas Jasikevicius και ο Aito Reneses είναι ένα ενθαρρυντικό δείγμα. Στα του πακέτου του, ο γεννημένος στο Detroit PG είναι ένας εξαιρετικός ball moving Point Guard που μπορεί να τρέξει ορισμένες καταστάσεις στο Pick & Roll. Στην καριέρα του ήταν πάντα εκπληκτικός στο να προσέχει την μπάλα, αποφεύγοντας τα λάθη (σταθερά πάνω από 2 ασίστ/λάθος) και μου κάνει <<κλικ>> δίπλα σε παίκτες όπως ο Nemanja Nedovic και ο Marcus Foster που είναι πιο προηγμένοι χειριστές και σκόρερς. Μεγάλο ατού και το καλό στατικό περιφερειακό σουτ που μπορεί να απελευθερώσει τους δύο υπάρχοντες γκαρντ του Τριφυλλιού. Αμυντικά βέβαια, αν και έχει δυνατό κορμό, τα πράγματα που μπορεί να κάνει δεν είναι πολλά ενώ δεν είναι ο καλύτερος finisher του κόσμου, κάτι που φαίνεται στο πολύ χαμηλό ποσοστό στα σουτ εντός πεδιάς. Περίπτωση που μπορεί να μπει στην λίστα του κόουτς Βόβορα, αν επιθυμεί να δώσει τα κλειδιά της περιφέρειας στον Σέρβο combo Guard και ψάχνει τον PG που θα κουμπώσει δίπλα του, κάνοντας μια σχετική <<έκπτωση>> στις παραμέτρους αναζήτησης. 

Τελευταία σεζόν: Los Angeles Clippers (26 παιχνίδια) & Detroit Pistons (3 παιχνίδια - αποδεσμεύτηκε τον Μάρτιο): 2 πόντοι, 1 ασίστ, 0.2 λάθη, 41.7% 3π σε 9.5 λεπτά

Περίπτωση #2: Travis Trice, Free Agent

Ο Travis Trice είναι ένας παίκτης που η αλήθεια πως περίμενα να έπαιρνε η Zalgiris κάποια στιγμή όταν έφυγε ο Kevin Pangos από το Kaunas. Η αλήθεια είναι πως έχει αρκετά κοινά με τον Καναδό PG της Zenit και θεωρώ πως είναι θέμα χρόνου μέχρι να βρεθεί στο επίπεδο της Ευρωλίγκας. Μακάρι ο Παναθηναϊκός να του δώσει αυτή την ευκαιρία. Θα ξεκινήσω ανάποδα και θα σας πω πως τα περισσότερα αρνητικά του παίκτη πηγάζουν από το ύψος του, κάτι που σε αυτό που θέλει να παρουσιάσει ο coach Βόβορας δεν είναι τόσο θέμα μάλλον. Δηλαδή, ο απόφοιτος του Michigan State είναι ένα undersized γκαρντ ο οποίος δυσκολεύεται να τελειώσει εύκολα γύρω από το ζωγραφιστό, ειδικά απέναντι σε μέγεθος και ύψος. Ίδια προβλήματα εντοπίζονται και στην άμυνα, φυσικά, όπου δυσκολεύεται απέναντι σε ψηλότερους παίκτες και στην αναχαίτηση αμυντικών σκριν. Δεν σημαίνει όμως πως είναι κακός αμυντικός. Ίσα ίσα που είναι πολύ καλός πάνω στην μπάλα. Στα θετικά του, είναι ένας αξιόπιστος σουτέρ μακρινής απόστασης τόσο μετά από ντρίπλα όσο και στατικός, δίνοντας ευελιξία στους σχηματισμούς της Πράσινης περιφέρειας. Παράλληλα, είναι ένας πολύ καλός δημιουργός στο τρανζίσιον παιχνίδι, μοιράζοντας το παιχνίδι στους συμπαίκτες του, στοιχείο που μου αρέσει κάνοντας το ένα projection στην επίθεση των Πρασίνων. Το ότι προτιμήθηκε από τον coach Orhun Ene της Tofas, ο οποίος φημίζεται για την προτίμηση του σε ψηλά παιδιά στην θέση του πρωτεύοντος χειριστή (Pierria Henry, Diante Garret, Vasilje Micic οι απόφοιτοι του ΤΕΙ Orhun Ene στην 5ετη παρουσία του coach στην ομάδα της Προύσας) , κάνοντας μια γενναία έκπτωση στην φιλοσοφία του, μαρτυράει πάρα πολλά. 

Τελευταία σεζόν: SIG Strasbourg (23 παιχνίδια) & Palacanestro Brescia (7 παιχνίδια): 9.9 πόντοι, 3.4 ασίστ, 34.7% 3π, 36% FG σε 22.9 λεπτά

Περίπτωση #3: Quino Colom, Valencia

Η αλήθεια είναι πως ο Quino Colom είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση, μιας και φέτος δεν έχει αγωνιστεί καθόλου. Το θέμα είναι αν μπορεί ο Παναθηναϊκός να καλύψει τις απαιτήσεις και της ομάδας και του παίκτη. Η Valencia δεν επιθυμεί να τον κρατήσει, όμως το βαρύ συμβόλαιο του κάνει δύσκολη την αποδέσμευση. Ο παίκτης είναι στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του με ετήσιες απολαβές στις 700 χιλ. € και θα φύγει από τον Ισπανικό νότο μόνο αν βρει ομάδα Ευρωλίγκας. Άλλωστε απέρριψε προ μερικών εβδομάδων την όποια προσπάθεια προσέγγισης από την Θαραγόθα μετά και τον τραυματισμό του Rashid Sulaimon. Μπορεί να κάνει κάποιο κόλπο γκρόσο το Τριφύλλι και να τον φέρει στην Ελλάδα; Δεν το ξέρω... Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι ο PG με καταγωγή από την Ανδόρρα, συμπληρώνει κάποια από τα κουτάκια της αναζήτησης που έχουμε θέσει. Δηλαδή είναι ένας αξιόλογος (streaky ίσως είναι καλύτερος χαρακτηρισμός) σουτέρ και πασέρ τόσο στο ανοιχτό γήπεδο όσο και σε σετ καταστάσεις. Ένας παραδοσιακός, old school Point Guard ο οποίος έχει αξία όσο παίζει με την μπάλα στα χέρια. Όχι ότι μακριά από αυτήν χάνει αξία. Το γεγονός ότι έπαιξε στην Unics Kazan δίπλα σε σκόρερ όπως ο Keith Langford και ο Jamar Smith διατηρώντας διψήφιο αριθμό πόντων είναι ενδεικτικό της αξίας του δίπλα σε ball dominant παίκτες όπως ο Nemanja Nedovic. Αμυντικά, ο Πρωταθλητής κόσμου με την Furia Roja χρειάζεται βοήθεια. Το Πράσινο επιτελείο καλείται να βρει τρόπους να τον <<κρύψει>> αμυντικά. Εκτός αν δούμε τον Γιώργο Παπαγιάννη να εξελίσσεται αμυντικά (κυρίως πνευματικό είναι το θέμα, επαναλαμβάνω κι ας γίνομαι φορτικός) ώστε να μπορεί να καλύψει την περιορισμένη αμυντική αξία του παίκτη της Valencia. Ζητάω πολλά; Γενικά, είναι ένας παίκτης που μπορεί να σετάρει την ομάδα, να την τακτοποιήσει και να την βάλει σε μια σειρά. 

Τελευταία σεζόν: Valencia Basket (56 παιχνίδια): 6.9 πόντοι, 3.5 ασίστ, 1.8 λάθη, 38.4% FG σε 17 λεπτά. 

Υστερόγραφο: Ο Demetrius Jackson που έμεινε ελεύθερος από την Lietuvos Rytas προ μερικών ωρών, έχει πολλά κοινά με τους Keifer Sykes και Pierre Jackson αλλά σύμφωνα με τους Λιθουανούς, γύρισε στις ΗΠΑ λόγω οικογενειακών θεμάτων. Δεν ξέρω δηλαδή, αν μπορεί να αποτελέσει άμεση λύση για τα πράσινα ραντάρ. Επίσης, επειδή πολλοί μπορούν να πουν για τον Nigel Williams-Goss ή τον Briante Webber. Ο πρώτος έχει μερικώς εγγυημένο με την Utah Jazz και η λογική λέει πως οι Οργανισμοί του NBA συνήθως κρατάνε τέτοια συμβόλαια. Αφενός είναι φθηνό, αν μείνει πλήρως εγγυημένο. Αφετέρου, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε κάποια ανταλλαγή. Ο τελευταίος έχει πολλά ερωτηματικά λόγω χαρακτήρα και αυτά για μένα προσωπικά είναι μεγάλα red flags. Τέλος, ο Frank Mason III που είχα γράψει τις προάλλες, είναι κι αυτός μια καλή περίπτωση αλλά νομίζω θα περιμένει πρώτα το NBA.