ΧΑΝΚ ΓΚΑΔΕΡΣ: ΑΥΤΟΣ ΗΘΕΛΕ ΜΟΝΟ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΜΠΑΣΚΕΤ

Ο Χάνκ Γκάδερς και η τραγική ιστορία του ίσως δεν είναι τόσο γνωστοί όσο οι επίσης πρόωρα χαμένοι Λέν Μπάϊας και Ρέτζι Λιούις για παράδειγμα.

Άδικα πιστεύω αφού το ταλέντο του φόργουορντ του Λογιόλα Μέριμαουντ ήταν παρόμοιο με αυτό των δύο παιχτών των Σέλτικς και τόσο που σίγουρα θα του εξασφάλιζε μια περίοπτη θέση στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ.

Ο Χάνκ Γκάδερς ήταν ένα πλήρες πακέτο μπασκετμπολίστα, το άθλημα θα του έδινε την ευκαιρία να ξεφύγει από τις σκληρές γειτονιές της Φιλαδέλφειας όπου μεγάλωσε και να μη μπλεχτεί με τις συμμορίες που μάστιζαν την περιοχή.

Το 1985 ο Γκάδερς και ο αδερφικός του φίλος Μπο Κίμπλ στρατολογήθηκαν από το πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας και έγιναν μέλη των Trojans, ο Κίμπλ σε συνέντευξη του είχε δηλώσει πως σε σχέση με τη Φιλαδέλφεια η Καλιφόρνια τους φαινόταν παράδεισος. Ως πρωτοετής ο Γκάδερς είχε πολύ καλή παρουσία αλλά το αρνητικό ρεκόρ της ομάδας οδήγησε στην απόλυση του προπονητή Σταν Μόρισον και στην πρόσληψη του χρυσού Ολυμπιονίκη το 1984 στο Λος Άντζελες ως βοηθός του Μπόμπι Νάϊτ, τον Τζωρτζ Ράβελινγκ.

Ο νεοαφιχθής τεχνικός ήταν άνθρωπος διαφορετικών αντιλήψεων από τον Μόρισον και όταν πληροφορήθηκε πως οι παίχτες ζήτησαν να συναντηθούν μαζί του για να τους ενημερώσει περί τακτικών θεμάτων, αυτός αρνήθηκε και τους έδωσε προθεσμία να απαντήσουν αν θέλουν να παίξουν για αυτόν. Όταν δεν έλαβε απάντηση, ανακάλεσε τις υποτροφίες, μεταξύ αυτών των Γκάδερς και Κίμπλ, λέγοντας χαρακτηριστικά πως "δεν μπορείς να αφήσεις τους Ινδιάνους να κάνουν κουμάντο στον καταυλισμό".

Οι δύο φίλοι δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια και απλά μετακόμισαν στο γειτονικό Λογιόλα, τον Χάνκ τον ενδιέφερε μόνο το μπάσκετ. "Δεν με νοιάζει που θα παίξω, τι φανέλα θα φοράω, θέλω μόνο να παίζω μπάσκετ" και αφού έμεινε υποχρεωτικά εκτός για μία χρονιά, τη σεζόν 87-88 έδειξε στον κόσμο του NCAA το τι ήταν ικανός να κάνει, σκοράροντας 22 πόντους και κατεβάζοντας 9 ριμπάουντ ανά αγώνα σε 32 αγώνες με τους Lions.

Ήταν όμως η επόμενη χρονιά αυτή που έστρεψε τα βλέμματα πάνω του, η χρόνια που έπεισε και τον πιο δύσπιστο πως ο καλύτερος παίχτης της χώρας ήταν ο Χάνκ Γκάδερς. Και ποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί το αντίθετο όταν στο τέλος της σεζόν 88-89 το όνομα του φιγουράριζε στην πρώτη θέση τόσο των σκόρερ όσο και ριμπάουντερ του κολλεγιακού πρωταθλήματος με 33 πόντους και 14 ριμπάουντ μέσο όρο, ο δεύτερος παίχτης στην ιστορία που το κατάφερε μετά τον Εξέβιερ Μακντάνιελ το 1985.

Το καλοκαίρι ο Χάνκ κλήθηκε να συμμετάσχει στις προπονήσεις των Λέικερς, ο Πατ Ράιλι ήθελε να δεί από πρώτο χέρι αν ο νεαρός μπορούσε να σταθεί στο κορυφαίο επίπεδο απέναντι στους επαγγελματίες, με αντιπάλους τον Μάτζικ και τον Γουόρθι ο Γκάδερς άφησε άριστες εντυπώσεις και απέσπασε τα συγχαρητήρια του Πατ.

Η επιλογή του σε υψηλό νούμερο στο ντραφτ του 1990 θεωρούνταν δεδομένη, ποιος θα ήταν ο τυχερός παρέμενε άγνωστο ακόμα. Προείχε όμως η τέταρτη και τελευταία χρονιά του ως παίχτης του NCAA, η μοιραία χρονιά. Αυτή που ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς για τον Γκάδερς και το Λογιόλα που υπό την τεχνική καθοδήγηση του Πωλ Ουέστχεντ έπαιζε ένα δαιμονισμένο μπάσκετ με επιθέσεις των 10"και συνεχές πρες σε όλο το γήπεδο. Στους πρώτους δεκαπέντε αγώνες μόνο σε έναν δεν ξεπέρασε τους 100 πόντους, σε οχτώ οι Lions πέτυχαν πάνω από 130, έδειχναν ικανοί για μεγάλα πράγματα και οι φίλαθλοι έκαναν όνειρα ακόμα και για τίτλο.

Μέχρι τις 13 Δεκεμβρίου του 1989, τη μέρα που εμφανίστηκε ο εφιάλτης. Στο 14ο λεπτό της αναμέτρησης με την Santa Barbara ο Χάνκ κέρδισε φάουλ και πήγε στη γραμμή των βολών. Τα πόδια του έτρεμαν αλλά ακόμα και έτσι σουταρε την πρώτη βολή αστοχώντας. Ο διαιτητής πήγε να του δώσει τη μπάλα αλλά πριν προλάβει, ο Γκάδερς έκανε δύο βήματα προς τα πίσω και σωριάστηκε λιπόθυμος στο παρκέ. Η διακομιδή του στο νοσοκομείο ήταν άμεση και μετά από σειρά εξετάσεων η διάγνωση ήταν τέτοια που θεωρητικά δεν επέτρεπε στον Γκάδερς να συνεχίσει να παίζει μπάσκετ. Ταχυκαρδία που αντιμετωπίστηκε με φαρμακευτική αγωγή και τη συμβουλή των γιατρών για περιορισμό της αθλητικής δραστηριότητας, γεγονός που σήμαινε πως τα όνειρα για επαγγελματική καριέρα πήγαιναν περίπατο.

Ο Χάνκ δεν άκουσε τους γιατρούς, επέστρεψε στις προπονήσεις σε δύο εβδομάδες αν και παραπονιόταν πως τα χάπια που έπαιρνε του προκαλούσαν υπνηλία, ένιωθε αδυναμία και κούραση. Όταν οι προσπάθειες του να πείσει το ιατρικό προσωπικό του κολλεγίου για μείωση των δόσεων έπεσαν στο κενό, πήρε την πρωτοβουλία να τις μειώσει μόνος του και όταν παρατήρησε κάποια βελτίωση των επιδόσεων του τις μείωσε και άλλο μέχρι που τις σταμάτησε εντελώς κάποια στιγμή χωρίς φυσικά να ενημερώσει τους γιατρούς και τον προπονητή του.

Σε μία προφητική συνέντευξη του τον Ιανουάριο του 90 μετά από ένα παιχνίδι που σκόραρε 44 πόντους θυμίζοντας τον παλιό καλό Χάνκ, δήλωσε πως "πεθαίνω να παίζω μπάσκετ" και δύο μήνες μετά η "προφητεία" επαληθεύθηκε με τον χειρότερο τρόπο. Στις 4 Μαρτίου του 1990, ημέρα Κυριακή το Λογιόλα έπαιζε στον ημιτελικό της WCC με αντίπαλο το Πόρτλαντ. Στα 13' και 34" του πρώτου μέρους, ο Γκάδερς σκόραρε για το 25-13 με ένα από τα αγαπημένα του καρφώματα και εν συνεχεία αφού συγχαίρεται με τον Κίμπλ πάει προς το κέντρο παίρνοντας θέση άμυνας για την περίφημη full court press.

Και τότε οι οπαδοί των Lions βλέπουν με τρόμο το νούμερο 44 να καταρρέει και να πέφτει μπροστά από το έμβλημα της ομάδας. Συμπαίχτες, αντίπαλοι και ιατρικό προσωπικό τρέχουν πάνω του και ο ίδιος ο Γκάδερς προσπαθεί να σηκωθεί λέγοντας στον γιατρό "Δεν θέλω να μείνω κάτω". Ήταν οι τελευταίες του κουβέντες, αμέσως ξεκινούν οι σπασμοί και σταματάει να αναπνέει. Τον μεταφέρουν εκτός παρκέ και τον συνδέουν στον απινιδωτή που το κολλέγιο είχε αγοράσει ειδικά για αυτόν και βρισκόταν στον πάγκο για κάθε περίπτωση. Ο Χάνκ δεν έχει σφυγμούς, προσπαθούν τρεις φορές να τον επαναφέρουν αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να σηκώσει ελαφρά το κεφάλι του ανοίγοντας για λίγο τα μάτια και μετά να τα κλείσει για πάντα.

Στο τοπικό νοσοκομείο όπου μεταφέρθηκε μετά από εφτά λεπτά, οι γιατροί έκαναν μάταιες προσπάθειες ανάνηψης επι μιάμιση ώρα μέχρι να πιστοποιήσουν στις 18.55 τον θάνατο του μόλις 23 ετών Έρικ "Χάνκ" Γκάδερς.

Η νεκροψία έδειξε πως έπασχε από υπερτροφική μυοκαρδιοπάθεια, το κολλέγιο κατηγορήθηκε και μηνύθηκε από τους γονείς πως γνώριζε την κατάσταση και παρόλα αυτά επέτρεψαν στον Γκάδερς να παίξει θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή του, το δικαστήριο τους επιδίκασε αποζημίωση 29.000.000 δολλαρίων.

Τίποτα όμως δεν είχε σημασία για τον Χάνκ Γκάδερς, αυτός ήθελε μόνο να παίξει μπάσκετ...