Τοτε που ο Μπομπαν...

28 Απριλίου 1993,

"Ο Γιάνκοβιτς...Επιθετικό φάουλ πέμπτο...Ο Γιάνκοβιτς διαμαρτυρόμενος πήγε και χτύπησε το κεφάλι του στη μπασκέτα".  

Όσα χρόνια και να περάσουν αυτή η στιγμή θα μείνει χαραγμένη. Αυτή η κακιά στιγμή. 

Ημιτελικά του πρωταθλήματος, ο Πανιώνιος υποδέχεται τον Παναθηναικό, έχει επιστρέψει από το -17 στο -6 και οκτώ λεπτά πριν το τέλος του αγώνα, σφυρίζεται επιθετικό φάουλ του Μπόμπαν πάνω στον νεαρό τότε Αλβέρτη. Ο Γιάνκοβιτς δε μπορεί να δεχτεί το φάουλ που του καταλογίστηκε, πιάνει το κεφάλι του, παίρνει φόρα και το χτυπάει πάνω στη βάση της μπασκέτας.

"Γιατρέ βοήθησέ με, δε νιώθω ούτε τα χέρια, ούτε τα πόδια μου" ήταν τα λόγια του στο γιατρό του Πανιωνίου Γιώργο Κατσιφαράκη. 

Το κακό είχε γίνει, η ζημιά που είχε προκληθεί ήταν ανεπανόρθωτη και ο Μπόμπαν αναγκάστηκε να μείνει καθηλωμένος στο αναπηρικό καροτσάκι για τα επόμενα 13 χρόνια της ζωής του.

Ήταν ένας από τους πιο ταλαντούχους καθώς και πιο αγαπητούς παίκτες του ελληνικού πρωταθλήματος. Μπορεί να ξεχάστηκε από τους αρμόδιους, αλλά δε συνέβη το ίδιο από αυτούς που τον αγάπησαν. 

Σε όλο το υπόλοιπο της ζωής του, ο Πανιώνιος του στάθηκε. Του έδωσε θέση, ρόλο και μισθό στην ομάδα. Του πλήρωσε όλο το υπογεγραμμένο συμβόλαιό του.

Ο γιός του συνεχίζει περήφανος στα χνάρια του.

Στις 28 Ιουνίου 2006 άφησε τη τελευταία του πνοή πάνω στο πλοίο με προορισμό τη Σύρο από ανακοπή καρδιάς.

Ο Μπόμπαν μπορεί να έφυγε, εμείς όμως δε θα τον ξεχάσουμε ποτέ.