1987: Σε ένα από τα πλέον ιστορικά παιχνίδια για το Ελληνικό μπάσκετ (εκείνη την εποχή), ο Άρης κερδίζει την Μπαρτσελόνα μέσα στο Παλάου Μπλαουγκράνα με 88-89, με τον Νίκο Γκάλη να κάνει μαγικά και να πετυχαίνει 45!!! πόντους.
Παρακαλώ περιμένετε...
Του Σπύρου Κόγκα
Η καριέρα ενός αθλητή δεν είναι αποκλειστικά συνώνυμο των ατομικών δεξιοτήτων και του μπασκετικού ταλέντου. Είναι και αυτά, αλλά χρειάζονται και περαιτέρω στοιχεία για να δέσει το «γλυκό». Ένα από αυτά είναι η αυτογνωσία, οι πνευματικές αρετές, η ειλικρίνεια και η πλήρης επίγνωση των δυνατοτήτων του εκάστοτε αθλητή.
Τα στοιχεία αυτά ενσάρκωσε στην μπασκετική πορεία λοιπόν, ο Χρήστος Τσέκος, ο οποίος άνοιξε την καρδιά του στην εκπομπή «Retro Basketball» του «Basketbook». Οικοδεσπότες της χθεσινής ευχάριστης κουβέντας οι Αντρέας Τσεμπερλίδης, Θανάσης Κασαπίδης και Σπύρος Κόγκας.
Ο κ. Τσέκος μίλησε για την καριέρα του, τα στοιχεία εκείνα που τον διέκριναν ως αθλητή, τις μεγαλύτερες στιγμές που βίωσε στο μπάσκετ αλλά και όσα έζησε από την πλούσια και γεμάτη καριέρα του.
Ακολουθούν μερικές από τις όμορφες ατάκες του:
«Το δύσκολο ήταν να μαρκάρεις αυτούς που ήταν δυνατοί. Ο Μουρεσάν για παράδειγμα, ήταν πάρα πολύ ψηλός. Εάν σε έβαζε μέσα στην ρακέτα θα ήταν σίγουρο καλάθι. Το θέμα ήταν να τον κρατήσεις μακριά από την ρακέτα. Είχε κάτι λεπτά ποδαράκια. Όσο έβλεπα ότι μπορώ να τον νικήσω στην δύναμη, έπαιρνα παραπάνω κουράγιο. Στο τέλος, ήξερα, εάν του έδινες μια θα έκανε 2-3 επιθέσεις να σηκωθεί».
«Η δουλειά μου ήταν συγκεκριμένη, έμπαινα μέσα να πάρω τα ριμπάουντ και να κάνω τα σκριν. Και δεν είχα κανένα πρόβλημα με αυτό. Ήξερα ποιος είμαι».
«Ο Μπέρι δεν ήταν δυνατό να μαρκαριστεί. Δηλαδή απλά δεν γινόταν. Ας είμαστε ειλικρινείς. Έβαζε την μπάλα στα δαχτυλάκια του και ήταν πάντα στο καλάθι. Για το τσαντάκι του, θα σας πω μία ιστορία. Για αρχή σε κάθε προπόνηση το τυλίγαμε με tape, ο φροντιστής δηλαδή, για να μην φαίνεται τι είναι. Αλλά και σε ένα βίντεο σε ένα ξενοδοχείο στην Αθήνα, την ώρα του βίντεο, ο Μπέρι κατάλαβε ότι του λείπει το τσαντάκι, οπότε σηκώθηκε απλά χωρίς να ρωτήσει κανέναν και πήγε να το ψάξει».
«Ο Ίβκοβιτς δεν μου είπε ποτέ το γνωστό «Για ένα παιχνίδι σε πήραμε και εσύ πήγες και τράκαρες»»
«Στο κάρφωμα μπροστά σε Kemp και O’Neal ήταν εμφανές ότι έγινε φάουλ»
«Με το αμάξι δεν τούμπαρα ποτέ, ούτε στον περιφερειακό. Μετωπική συγκρουση με μία μπετονιέρα είχα, όπου το Celica σφηνώθηκε κάτω από από τον προφυλακτήρα του. Χτύπησα μόνο το κεφάλι και έσπασα ένα πλευρό»