ΤΟ ΚΥΝΗΓΙ ΤΩΝ ΑΝΕΜΟΜΥΛΩΝ

Το Προολυμπιακό τουρνουά που έγινε στην Ολλανδία από τις 28 Ιουνίου μέχρι τις 10 Ιουλίου του 1988 μπαίνει και αυτό στον φάκελο με τις χαμένες ευκαιρίες της εθνικής ομάδας για συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Η πρωταθλήτρια Ευρώπης τοποθετήθηκε αρχικά στον τρίτο όμιλο του Σεντόγκερμπος μαζί με τη Γιουγκοσλαβία, το Ισραήλ και τη Νορβηγία και πέρασε στην τελική φάση του Ρότερνταμ ως δεύτερη πίσω από τους Πλάβι.

Οι καλύτερες ευρωπαϊκές ομάδες θα έπαιζαν μεταξύ τους με κέρδος τα τρία εισιτήρια που οδηγούσαν στη Σεούλ, η Γαλανόλευκη για πρώτη φορά στην ιστορία της είχε έναν αέρα υπέρμετρης αισιοδοξίας παρόλα τα προβλήματα που δημιούργησε η καθυστερημένη ένταξη του Γκάλη λόγω του τραυματισμού του σε αγώνα των πλέι οφ και κυρίως της οικογενειακής τραγωδίας που τον χτύπησε με τον θάνατο της Τζένης τον Μάϊο (συν τις πανταχού παρούσες φήμες για την περιβόητη κόντρα του με τον Βασιλακόπουλο με αφορμή τη Μερσεντές) . Ο Νίκος άργησε να φορμαριστεί και να βρει τον συνήθη εαυτό του, οι δύο ήττες από Σοβιετική Ένωση και Ισπανία ήταν καταδικαστικές για το όνειρο της πρόκρισης.

Οι νίκες μας με Μεγάλη Βρετανία και Γαλλία μπέρδεψαν ακόμα περισσότερο την κατάσταση στον όμιλο, ιδιαίτερα μετά την νίκη των Ιταλών εναντίον των Ισπανών που ήταν το τρίτο φαβορί πίσω από Σοβιετικούς και Γιουγκοσλάβους. Τα πάντα θα κρινόντουσαν την 5η αγωνιστική στο παιχνίδι των Azzuri με την εθνική μας, που όντας αδιάφορη θα έπαιζε τον ρόλο του ρυθμιστή.

Οι Ιταλοί με τον Ρίβα σε τρομερή φόρμα και στον πάγκο τον θριαμβευτή της Νάντ το 1983 τον Σάντρο Γκάμπα, είχαν ανανεώσει την ομάδα τους μετά το Ευρωμπάσκετ του 87 και ήλπιζαν πως η Ελλάδα δεν θα ζοριζόταν ιδιαίτερα στον μεταξύ μας αγώνα. Δυστυχώς για αυτούς οι ελπίδες τους διαψεύστηκαν οικτρά μέσα στο παρκέ.

Το ματς ήταν ένα πραγματικό ντέρμπι, οι δύο ομάδες ήταν συνεχώς κοντά στο σκορ αφού ο Νίκ θύμησε Γκάλη με 36 πόντους και τελικά κρίθηκε από δύο τρίποντα, ένα του Γιαννάκη, ένα του Φάνη και ένα κλέψιμο που οδήγησε σε λέι απ του "Γκάνγκστερ" για να πάρει η εθνική προβάδισμα πέντε πόντων στα 37" για να το κρατήσει μέχρι το τελικό 91-88 υπέρ μας.

Στα αποδυτήρια ένας περίλυπος Αντονέλο Ρίβα ρώτησε με παράπονο τον Γιαννάκη " Perché Panayiotis perché" (Γιατί Παναγιώτη, γιατί) εννοώντας πως η εθνική δεν είχε λόγο να χτυπήσει το παιχνίδι. Δεν ξέρω τι απάντησε ο "Δράκος" στο δικαιολογημένο παράπονο του Nembo Kid αλλά σίγουρα θα τον αγκάλιασε για να τον παρηγορήσει και όχι για να τον πνίξει όπως πήγε να κάνει με τον Ντράζεν Πέτροβιτς. Ο "Μότσαρτ" γλύτωσε από τα χέρια-δαγκάνες του αρχηγού που θα τον έκανε ασήκωτο από το ξύλο αν δεν παρέμβαινε ο Στόγιαν Βράνκοβιτς για να τον σώσει, ο Νικαιώτης Παναγιώτης δεν μπορούσε να ανεχτεί τη χειρονομία που του έκανε ο Ντράζεν μετά τη νίκη τους στο Σερντόγκερμπος.

Εν τέλει το Προολυμπιακό τουρνουά της Ολλανδίας πέρασε στις καλένδες και εκτός από τον αποκλεισμό έμεινε στην ιστορία ως η τελευταία διοργάνωση που η Γαλανόλευκη είχε ως προπονητή τον Κώστα Πολίτη. Ο Ευρωκόουτς παραιτήθηκε λίγο μετά αφήνοντας αιχμές εναντίον του Γκάλη, παρέδωσε τα κλειδιά στον Ευθύμη Κιουμουρτζόγλου και την εθνική την οποία αυτός ανανέωσε και ανέβασε στο πρώτο σκαλί του ευρωπαϊκού βάθρου, πληγωμένη αλλά όχι νικημένη. Το επόμενο καλοκαίρι στο Ζάγκρεμπ, με τον "Γκάνγκστερ" όπως πάντα "Γκάνγκστερ", η επίσημη αγαπημένη απέδειξε πως η Ολλανδία ήταν μία κακή παρένθεση...