ΤΟΝΙ ΚΟΣΤΝΕΡ: Ο "ΠΑΠΠΟΥΣ"

Η αλήθεια είναι πως το παρουσιαστικό του παρέπεμπε σε άνθρωπο μεγαλύτερης ηλικίας -εξού και το παρατσούκλι "παππούς"- αλλά στην πραγματικότητα ο Τόνι Κόστνερ ήταν μόνο 30 χρονών όταν προσγειώθηκε στην Ελλάδα για λογαριασμό του Σπόρτιγκ.

Ο ύψους 2.08 Αμερικανός σέντερ ήρθε στα Πατήσια για να μπολιάσει το ρόστερ με μπόλικη εμπειρία από τη θητεία του στα πιο δυνατά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και να βοηθήσει τον σχεδόν συνομήλικο του προπονητή Γιώργο Ζευγώλη, να κρατήσει την ομάδα στην Α1. Ο τότε 32χρονος Ζευγώλης που μόλις είχε κρεμάσει τη φανέλα του για χάρη της προπονητικής, έψαχνε δύο καλούς ξένους που θα πλαισίωναν την αξιόλογη μαγιά των Ελλήνων χωρίς να χρειαστούν ιδιαίτερο χρόνο προσαρμογής.

Για την περιφέρεια η λύση βρέθηκε γρήγορα στο πρόσωπο του Μπράιαν Βονς που είχε αφήσει άριστες εντυπώσεις την προηγούμενη σεζόν με το Περιστέρι αλλά για τη ρακέτα χρειαζόταν περισσότερο ψάξιμο. Στο τραπέζι έπεσαν αρκετά ονόματα με αυτά του Τζον Χάτσον, του Νταν Ρόμπινσον αλλά και του Ροντ Σέλερς να είναι τα επικρατέστερα για τη θέση του σέντερ. Ο Ζευγώλης όμως ήταν αναποφάσιστος και τη λύση τελικά έδωσε ο Τάκης Λιβιεράτος που εκείνη την περίοδο βρισκόταν και στο διοικητικό συμβούλιο του Σπόρτιγκ. Ο έμπειρος μάνατζερ πρότεινε την δοκιμή του Κόστνερ και στις αρχές Σεπτεμβρίου του 1992 ο Τόνι πέρασε την πόρτα του κλειστού της οδού Ηλία Ζερβού για να δώσει τα διαπιστευτήρια του.

Το υπερατλαντικό ταξίδι ήταν μία συνήθεια για τον Αμερικανό ήδη απο το καλοκαίρι του 1984 όταν και επιλέχθηκε στο νούμερο 34 του ντραφτ απο τους Μπούλετς. Ο απόφοιτος του Σεντ Τζόζεφ και γέννημα θρέμμα της Φιλαντέλφια δεν κατάφερε να πείσει τους πρωτευουσιάνους να του προσφέρουν εγγυημένο συμβόλαιο και αποφάσισε να παίξει μπάσκετ στον ιταλικό Νότο με τη φανέλα της Νάπολι έτσι ώστε να τραβήξει το ενδιαφέρον του GM Μπόμπ Φέρι. Οι 18 πόντοι και τα 9 ριμπαουντ ανά αγώνα του έδωσαν άλλη μία ευκαιρία σε summer league αλλά ούτε αυτή τη φορά κατάφερε να γίνει συμπαίχτης του Τζεφ Μαλόουν, του Νταν Ραούντφιλντ και του Γκας Γουίλιαμς.

Η φιλόξενη ευρωπαϊκή αγκαλιά άνοιξε ξανά για τον Τόνι λίγο πιο δυτικά αυτή τη φορά, στα Κανάρια νησιά και τη Λας Πάλμας. Με νούμερα στη στατιστική του παρεμφερή με αυτά της Νάπολι και έχοντας πια δημιουργήσει ένα καλό όνομα στην αγορά, δεν δυσκολεύτηκε να ξαναβρεί δουλειά στην Ιταλία για την Ουντινε, έχοντας συνειδητοποιήσει πια πως πολύ δύσκολα θα έπαιρνε μυρωδιά απο αποδυτήρια του ΝΒΑ. Παρόλα αυτά δεν το έβαλε κάτω προσπαθώντας μέσω του CBA να εισέλθει στον μαγικό κόσμο και όταν δεν έβλεπε προκοπή, έπαιρνε το αεροπλάνο για τη Γηραιά Ήπειρο όπου εκεί εκτίμησαν τις ικανότητες του μετά την Ιταλία και την Ισπανία και στη Γαλλία στις δύο θητείες του, πρώτα τη σεζόν 89-90 με τη Μονπελιέ και κατόπιν το 91-92 στην πόλη της πορσελάνης, τη Λιμόζ.

Ίσως κάποιος άλλος με το βιογραφικό του να μη δεχόταν τη δοκιμή απο μία μικρομεσαία ομάδα του ελληνικού πρωταθλήματος αλλά ο Κόστνερ δεν είχε τέτοια προβλήματα, ξέροντας ποιος είναι και έχοντας εμπιστοσύνη στις δυνατότητες του. Τις οποίες και έδειξε τόσο στο πρώτο φιλικό με τον Πανιώνιο όσο και σε αυτό που ακολούθησε κόντρα στον Παναθηναϊκό, όπου απέναντι στον Στόγιαν Βράνκοβιτς είχε 25 πόντους και 15 ριμπαουντ, μία εμφάνιση που υπέγραψε την απόκτηση του απο τον Σπόρτιγκ.

Ο Τόνι φρόντισε να δείξει πως οι Πατησιώτες είχαν κάνει διάνα με την επιλογή του έχοντας διψήφιο αριθμό πόντων και ριμπαουντ σχεδόν σε κάθε παιχνίδι με τον τελικό απολογισμό να γράφει 18 και 14 αντίστοιχα σε νούμερα στους 26 αγώνες που έδωσε με τον Σπόρτιγκ τη σεζόν 92-93. Δυστυχώς η κατηγορία δεν σώθηκε για τους Κυανέρυθρους αλλά ο Τόνι εξασφάλισε για τον εαυτό του ένα νέο συμβόλαιο προβάροντας τα κιτρινόμαυρα της ΑΕΚ ως αντικαταστάτης του συγχωρεμένου Τζακ Χάλεϊ.

Σε μια περίεργη χρονιά για τον Δικέφαλο και με παρτενέρ τον Τόνι Γουάιτ, ο Κόστνερ στάθηκε στο ύψος του και βοήθησε την ομάδα του όχι μόνο να αποφύγει τον διαφαινόμενο στην αρχή της σεζόν υποβιβασμό αλλά να κερδίσει και την έξοδο στο Κύπελλο Κόρατς. Η σταθερότητα του και η εμπειρία του ήταν περιζήτητα στη χώρα μας και έτσι ο άρτι αφιχθείς στην Α1 Σπόρτιγκ στράφηκε ξανά στον παλιόφιλο Τόνι για να θωρακίσει την ρακέτα του. Το σύνολο του Κώστα Διαμαντοπούλου ήταν καλά δουλεμένο και με την προσθήκη του σούπερ σκόρερ Μίτσελ Ουίγκινς έσωσε άνετα την κατηγορία, επιστρέφοντας και στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις μετά απο δύο δεκαετίες.

Ύστερα απο δύο χρόνια παραμονής στα Πατήσια, τα βήματα του Κόστνερ τον έφεραν σε μία άλλη αθηναϊκή συνοικία λίγο πιο βόρεια για να παίξει με τους "Στρατηγούς" του Παπάγου. Συνεχίζοντας την παράδοση που τον ήθελε στο πλευρό μεγάλων σκόρερ, ο Τόνι μαζί με τον αλησμόνητο Αλφόνσο Φορντ συνέστησαν ένα ωραίο δίδυμο ξένων βοηθώντας την ομάδα να πετύχει τον στόχο της παραμονής.

Ήταν τα τελευταία ένσημα που κόλλησε ως παίχτης ο Τόνι Κόστνερ, ένας απο τους πιο συνεπείς σε προσφορά ξένους μπασκετμπολίστες που πέρασαν απο τη χώρα μας. Δίχως να εντυπωσιάσει στο παιχνίδι του, ο Αμερικανός σέντερ διέθετε πολύ καλές κινήσεις κοντά στο καλάθι που σε συνδυασμό με το γεγονός πως ήταν αριστέροχειρας, έκανε δύσκολη την αντιμετώπιση του. Ικανότατος ριμπάουντερ -πάντα στην πρώτη πεντάδα- και αμυντικός, μπορεί με την εμφάνιση του να έφερνε σε άνθρωπο προχωρημένης ηλικίας αλλά μέσα στο παρκέ ο αγαπητός απο όλους τους μπασκετόφιλους "παππούς", τα έβαζε και αρκετές φορές νικούσε τους νεότερους του με την εμπειρία του και την ποιότητα του...