Παρακαλώ περιμένετε...
Του Αντρέα Τσεμπερλίδη
Στη δεκαετία του 90 ήταν σύνηθες το φαινόμενο για τις ομάδες της δεύτερης ταχύτητας της Α1 να αναζητούν στην αγορά μπασκετμπολίστες, ως επί το πλείστον Αμερικανούς που είχαν ως κύριο προσόν την καλή επαφή με το καλάθι.
Απο τον κανόνα αυτόν δεν ξέφυγε και ο νεοφώτιστος το 1992 Πειραϊκός που πόνταρε τις ελπίδες του για παραμονή στην κατηγορία τον ύψους 1.96 Αμερικανό γκαρντ Στίβεν Ρότζερς. Ο απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα αν και επιλέχθηκε στον δεύτερο γύρο του ντραφτ απο τους Νετς, ήξερε πως δύσκολα θα α έβρισκε συμβόλαιο και χρόνο συμμετοχής στο ΝΒΑ και έτσι αποφάσισε να κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι.
Στο πρώτο πρωτάθλημα που διοργανώθηκε υπο την αιγίδα του νεοσύστατου ΕΣΑΚ, ο Ρότζερς με παρτενέρ στα γκαρντ τον Κώστα Γκαγκαουδάκη, προσπάθησε να πάρει πάνω του την ομάδα και ήταν συνήθως ο πρώτος της σκόρερ αλλά ο Πειραϊκός ήταν πολύ αδύναμος και με μόλις δύο νίκες εναντίον του Ηρακλή και του Παγκρατίου πήρε την άγουσα για τη χαμηλότερη κατηγορία.
Ο Ρότζερς επέστρεψε στην αμερικανική ήπειρο αλλά λίγο νοτιότερα απο τη γενέτειρα του για να παίξει με την Μπόκα Τζούνιορς, οχι φυσικά στο θρυλικό Μπομπονέρα αλλά στην μπασκετική ομάδα του αργεντίνικου συλλόγου. Μετά την εμπειρία αυτή, ο δρόμος τον έφερε ξανά στην νοτιοανατολική Ευρώπη και στην άλλη πλευρά του Αιγαίου. Ο Ρότζερς πήγε στην Τουρκία το 1994 για να φορέσει τη φανέλα της Τόφας Μπούρσα χωρίς να μπορεί να φανταστεί πως θα γινόταν σημείο αναφοράς για την ομάδα της Προύσσας και θα έφτανε να διεκδικήσει και ευρωπαϊκό τρόπαιο.
Με τους Τούρκους ο Στίβεν καθιερώθηκε ως ένας απο τους καλύτερους παίχτες του πρωταθλήματος και το 1997 η Τόφας ετοιμαζόταν να γίνει η δεύτερη ομάδα της γείτονος που θα κατακτούσε το Κύπελλο Κόρατς. Εμπόδιο στην προσπάθεια της αυτή ήταν ο Άρης αλλά ολα έδειχναν πως θα είχε ευκολότερο έργο μετά τον πρώτο τελικό του Αλεξάνδρειου και τη σοκαριστική ήττα του "Αυτοκράτορα".
Στον δεύτερο τελικό ο Άρης σε μία απο τις πιο φανατισμένες ατμόσφαιρες που συνάντησε ποτέ ελληνική ομάδα, έμεινε ζωντανός και παρά τις προσπάθειες του Ρότζερς που πέτυχε 26 πόντους, έγραψε άλλη μια χρυσή σελίδα στην ιστορία του με το "Έπος της Προύσσας". Η πίκρα για την απώλεια του Κόρατς γλυκάθηκε για τον Ρότζερς και την Τόφας με την κατάκτηση δύο συνεχόμενων πρωταθλημάτων και τη συμμετοχή στο Πρωταθλητριών όπου ο Στίβεν αγωνίστηκε ως κάτοχος τουρκικού διαβατηρίου χωρίς όμως να τουρκοποιήσει το όνομα του όπως είχαν κάνει οι συμπατριώτες του Χένρι Τέρνερ και Ρίκι Ουΐνσλοου.
Με την αυγή του 21ου αιώνα ο Ρότζερς αφού έπαιξε για μια χρονιά στη Νταρουσάφακα και με όπλο το διαβατήριο που του επέτρεπε να αγωνίζεται ως κοινοτικός και να μην πιάνει θέση ξένου, πέρασε απο τη Γαλλία, την Πολωνία και για λίγο απο την Σιένα για να κλείσει την καριέρα του στη δεύτερη πατρίδα του το 2003 με την Τουρκ Τέλεκομ ( την κάποτε PTT Ankara).
O Ρότζερς είναι μια χαρακτηριστική περίπτωση μπασκετμπολίστα που με τα αθλητικά του προσόντα έκανε αξιοπρεπή καριέρα στα ευρωπαϊκά γήπεδα αλλά εκμεταλλεύτηκε και τα παραθυράκια των διατάξεων για τους κοινοτικούς αθλητές ώστε να βρίσκει ευκολότερα επαγγελματική στέγη. Αλλά αυτά είναι θέματα που αφορούν τα νομικά τμήματα. Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να καταγράφουμε τους παίκτες με αμιγώς (συνήθως) μπασκετικά κριτήρια. Και ο Στίβεν ήταν από αυτούς που άξιζαν την καταγραφή μας.