ΣΟΥΠΕΡ ΚΑΠ, ΚΑΙ ΛΟΙΠΑ ΠΑΡΕΛΚΟΜΕΝΑ

Ωραίο και μπασκετικότατο θα έλεγα το Ελληνικό ξεκίνημα των επισήμων υποχεώσεων, και με πολλές εκπλήξεις. Οι εκπλήξεις βέβαια θρέφουν το άθλημα αλλά και όλους εμας που ασχολούμαστε με αυτό. Σούπερ Καπ λοιπόν χθες στην Ελλάδα. Το πρώτο μας. Και μπορεί εξ αρχής να στιγματιστεί με τον τίτλο «ο θεσμός των εκπλήξεων». Εκπλήξεις για εμάς που δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε βέβαια τους ισχυρούς να χάνουν.

Κάπως έτσι, τον τίτλο σήμερα θα διεκδικήσουν ο Προμηθέας με το Περιστέρι, αφήνωντας απ έξω τους φαινομενικά ισχυρότερους, Παναθηναικό και ΑΕΚ. Της ΑΕΚ να πούμε ότι είναι και λίγο η κακιά στιγμή, αφού ο Προμηθέας τα έβαζε από παντου, σουτάροντας με το εξωφρενικό 61% με 16 εύστοχες προσπάθειες, αν και βεβαια έχει φροντίσει να εχει ικανότατους σουτέρ στην ομάδα όπως ο Μίλερ και ο Γιαννόπουλος. Κατά τα λοιπά φάνηκε να έχει ένα θεματάκι στα ριμπάουντ και οι ψηλοί του πρέπει να κάνουν ένα βήμα μπροστά εάν θέλει η ομάδα της Πάτρας να κοιτάξει με αξιώσεις την σεζόν της αν και προσωπικά ο Φλόιντ αποτελεί τεράστιο πουλέν που πιστεύω ότι είναι prospect Ευρωλίγκα. Το είπα και έφυγε από μέσα μου.

Η ΑΕΚ, δεν μπορώ να πω ότι παρουσιαστηκε ανέτοιμη, αλλα αντίθετα δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τον φρενηρη ρυθμό σκοραρίσματος του Προμηθέα. Έχει ποιότητα, έχει βάθος, έχει τεράστια εμπειρία, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο θα καταφέρει να έχει τα φρέσκα πόδια που απαιτούνται για μία μεγάλη και ιδιαίτερη σεζόν όπως αυτή που έρχεται. Αλλά θα την σχολιάσουμε εκτενέστερα στα του BCL. Άλλωσε μπορεί μεν να λένε ότι βλέπουν το κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, αλλά ας μην κρυβόμαστε. Το BCL είναι προς το παρόν ο αυτοσκοπός αυτής της ομάδας για φέτος. Από εκεί και πέρα θα ξεκινήσει μια άλλη σεζόν για την ΑΕΚ, την οποία ακόμη προφανώς και δεν την σκέφτονται καν.

Στο έτερο παιχνίδι της ημέρας, ή τον έτερο ημιτελικό, είχαμε μία πραγματική έκπληξη. Εάν και οι μέρες που οι «μεγάλοι» της Ελλάδας φάνταζαν ανίκητοι ίσως ανήκουν στο παρελθόν. Και αν θέλετε κατά την γνώμη μου για το καλό του μπάσκετ, καθως όπως έγραψα και στην αρχή πιστεύω ότι οι εκπλήξεις θρέφουν τον αγνό φίλαθλο. Τί έγινε σε αυτό το παιχνίδι? Όχι πολύ διαφορετικά πράγματα από ότι στο προηγούμενο. Οι Περιστεριωτες σκοράρανε κατα ριπας από την περιφερεια και κάπως έτσι κερδίσαν το παιχνιδι. Ο Παναθηναικός μη έχοντας πολλές επιθετικές λύσεις παρασύρθηκε απο το Περιστερι που του άφηνε τα ελεύθερα σουτ, τα οποία τα πήρε και τα έχασε. Δεν έκανε πολλα λάθη στην επίθεση (σε αντίθεση με την άμυνα), όμως λόγω της αστοχίας του έμεινε χαμηλά σε ουσιαστική δημιουργία. Ο Σααντ Ρος εμφανώς ανέτοιμος. Ο Ουάιτ δεν είναι σουτέρ. Ο Νέντοβιτς είναι ένα επίπεδο πάνω από όλους (αρκεί να μπορεί να παίξει). Αυτό που περισσότερο όμως προβληματίζει είναι ότι ο Τζάκσον, με τα καλά του και τα άσχημά του φορτώθηκε γρήγορα και εύκολα με φάουλ. Και κάτι μου λέει ότι δεδομένου ότι οι αμυντικές του αδυναμίες είναι εμφανείς, αυτό το έργο με τα φάουλ ίσως το δούμε κι άλλες φορές μεσα στην σεζόν. Όπως πολύ σωστά δηλαδή, τις διάβασε η ομάδα του κ. Παπανικολόπουλου. Μία ομάδα που φάνηκε, τουλάχιστον χθες, αρκετά δουλεμένη και οι γνωστοί μας Πέτεγουει και Γκρει, επίσης φανήκαν να δένουν καλά. Δεν μπορώ ωστόσο να αφηφίσω το μεγάλο πρόβλημα που έδειξαν στα ριμπάουντ, με τα 16 επιθετικά του Παναθηναικού να είναι πολύ μεγάλο νουμερο. Εν ολίγις, χθες το Περιστέρι κέρδισε ακριβώς γιατί η αποτελεσματικότητά του ήταν εξωπραγματική, αμφιβάλλω όμως εάν αυτό μπορεί να συμβαίνει κάθε μέρα..Αρχή είναι ακόμη και έχουν να δουν πολλά τα μάτια μας.

Ειδική αναφορά, Μιχάλης Λούντζης. Ετών 22. Ελπίζουμε και σε αυτόν για το μέλλον τον Ελληνικού μπάσκετ, και χθες μας έδειξε ότι έχει όλο το πακέτο. Μέχρι πρόσφατα είχα την εντύπωση για μία αδυναμία στο σουτ, αλλά χθες μας έβαλε τα γυαλιά όλους. Άλλωστε είναι γνωστή η εργατικότητά του θα πούμε, αν και αυτά τα λένε για όλους. Όλοι πολύ δουλεύουν και στο τέλος δεν δουλεύουν, αλλά για τον Μιχάλη έχουμε πληροφορίες ότι δεν είναι έτσι. Θύμησε λίγο από Παπαλουκά με σουτ ή είναι ιδέα μου? Πιπερι στο στόμα. Μόνο το κατ επανάληψιν άψογο διάβασμα του παιχνιδιού μπορεί να δώσει σε κάποιον τον τίτλο της υποψίας του να μοιάζει τον Τεό. Να είμαστε ειλικρινείς. Μπορεί και ναι δηλαδή το παιδί, αλλά δεν μπορεί να κριθεί αν δεν ληφθούν υπόψη τα βασικά όπλα του Τεό που δεν ήταν το μποι και το drive.

Άλλωστε εψές, ήταν μέρα και με άλλες «εκπλήξεις», όπως η νέα ήττα της Χιμκι από την Νιζνι αλλά και η ήττα της ισχυρής Μονακό από την Metropolitan 92 μέσα στην έδρα της. Είπαμε περίεργη σεζόν και πολλά έχουν να δουν τα μάτια μας.