ΣΑΡΟΥΝΑΣ ΜΑΡΤΣΟΥΛΙΟΝΙΣ: Ο ΠΡΩΤΕΡΓΑΤΗΣ ΣΤΟ ΝΒΑ

Το τελευταίο προϊόν παραγωγής του ενιαίου σοβιετικού μπάσκετ, έκανε την εμφάνιση του στη διεθνή σκηνή κάτι τέτοιες μέρες. Ήταν το Ευρωμπάσκετ του 87 που ο Γκομέλσκι μας παρουσίασε το νέο μεγάλο αστέρι στην περιφερειακή γραμμή της ΕΣΣΔ και το όνομα του ήταν Σαρούνας Μαρτσουλιόνις.

Ο Λιθουανός στην καταγωγή Σαρούνας που με την Στατιμπα Βίλνιους άρχισε να γράφει τη δική του ιστορία στα παρκέ, έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση σε εκείνο το Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα που συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη πεντάδα. Το ίδιο καλοκαίρι επιλέχθηκε στον πάτο του ντραφτ απο το Γκόλντεν Στέιτ και απο τότε του μπήκε στο μυαλό η ιδέα για μετακόμιση στην Αμερική.

Σε έναν κόσμο που άλλαζε, ο Μαρτσουλιόνις και οι συμπαίχτες του στην εθνική ομάδα πήγαν στη Σεούλ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες με έναν και μόνο στόχο. Το χρυσό μετάλλιο, το οποίο εκτός απο την αθάνατη δόξα θα τους εξασφάλιζε και κάτι πιο χειροπιαστό και υλικό. Ο Γκομέλσκι τους είχε υποσχεθεί πως αν του έδιναν το μοναδικό χρυσό που έλειπε απο τη συλλογή του, θα χρησιμοποιούσε τις γνωριμίες του και ο ίδιος δεν θα στεκόταν εμπόδιο ώστε να φύγουν για το εξωτερικό, σε όποια χώρα επιθυμούσε ο καθένας του ακόμα και την Αμερική.

Όντως ο "Συνταγματάρχης" τήρησε την υπόσχεση του και οι διεθνείς Σοβιετικοί άρχισαν την επόμενη χρονιά και μετά το Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ, να περνούν τα ορατά αλλά και τα αόρατα σύνορα της χώρας τους για να κάνουν το μεγάλο βήμα. Ανάμεσα τους και ο Μαρτσουλιόνις που έχοντας απεριόριστη εμπιστοσύνη στον εαυτό του και τις δυνατότητες του, τόλμησε το άλμα απευθείας στην Αμερική χωρίς κάποιον ενδιάμεσο ευρωπαϊκό σταθμό. Ήταν μεγάλο ρίσκο εκείνη την εποχή που οι Ευρωπαίοι αντιμετωπίζονταν απο το ΝΒΑ με σκεπτικισμό για να το θέσουμε ευγενικά.

Πόσο μάλλον αυτός που προερχόταν απο τη χώρα του "εχθρού". Όμως ο Σαρούνας με όπλο το αστείρευτο ταλέντο του, το χτιστό κορμί του και την τρομερή αντίληψη του παιχνιδιού, προσαρμόστηκε πολύ γρήγορα στα νέα δεδομένα, φτάνοντας στο σημείο να γίνει μία σημαντική μονάδα στο σύνολο του Ντον Νέλσον και να είναι υποψήφιος δύο φορές για το βραβείο του 6ου παίχτη.

Τα στατιστικά και οι τίτλοι υπάρχουν αναρτημένα στο διαδίκτυο, οπότε θεωρώ περιττό να τα αναφέρουμε. Αυτό που πρέπει να αναφερθεί όμως είναι ο αντίκτυπος που είχε ο Μαρτσουλιόνις στο αμερικανικό μπάσκετ. Την ίδια περίοδο που ο Ντράζεν έψαχνε τον ρόλο του και αγανακτούσε με τα δεκάλεπτα που αγωνιζόταν, ο Σαρούνας υποχρέωνε τους Αμερικανούς να ρίξουν το βλέμμα τους και στην Ευρώπη. Φυσικά δεν συγκρίνουμε τους Μπλέιζερς που ήταν μία ομάδα που διεκδικούσε τον τίτλο με τους Γουριορς που κυνηγούσαν τα πλέι οφ. Ο "Μότσαρτ" ήταν σε πολύ πιο δυσκολη θέση και ο Μαρτσουλιόνις βρέθηκε στην κατάλληλη ομάδα για να αναδείξει τα προσόντα του. Αυτό όμως δεν υποβιβάζει έναν απο τους πρωτεργάτες της ευρωπαϊκής διείσδυσης στον μαγικό κόσμο του ΝΒΑ.