ΠΡΙΣΤ ΛΟΤΕΡΝΤΕΙΛ: Ο ΓΥΡΟΛΟΓΟΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ

Τον Αύγουστο του 95 ο νεανικός Πανιώνιος του Ντούσαν Ίβκοβιτς βρισκόταν στη Φολγκάρια της Ιταλίας για την προετοιμασία και ο Ντούντα προτού καταλήξει στη λύση του Μπάιρον Ντίνκινς, δοκίμασε έναν νεαρό Αμερικανό σέντερ που μόλις είχε αποφοιτήσει από το Σέντραλ Στέιτ, ένα μικρό κολλέγιο της δεύτερης κατηγορίας του NCAA.

Οι πληροφορίες για τον Πρίστ Λοτερντέϊλ, έκαναν λόγο για έναν παίχτη ύψους 2.14 που την τελευταία του χρονιά είχε μέσο όρο 20 πόντους και 10 ριμπάουντ. Φανταστείτε λοιπόν την έκπληξη των ανθρώπων του Πανιωνίου όταν ο Πρίστ εμφανίστηκε στην Ιταλία 10 πόντους ψηλότερος, ένας αληθινός γίγαντας.

Ήταν όμως η μοναδική καλή εντύπωση που έκανε στον Ίβκοβιτς αφού μετά από ολιγοήμερη δοκιμή ο Σέρβος έκοψε τον Λοτερντέϊλ λέγοντας πως είναι αγύμναστος και αργός. Ο Αμερικανός επέστρεψε στην πατρίδα του προσπαθώντας να βρει συμβόλαιο στο CBA αλλά ταυτόχρονα ο μάνατζερ του τον πρότεινε και σε διάφορες ευρωπαϊκές ομάδες και ελληνικές ανάμεσα τους, όπως το Περιστέρι του Ντράγκαν Σάκοτα που έψαχνε στην αγορά τον παρτενέρ του Μέλβιν Τσίτουμ.

Ο Ντράγκαν έδωσε το πράσινο φως για τη δοκιμή του και μετά από ένα φιλικό απέναντι στον Παναθηναϊκό του Ντομινίκ όπου ο Λοτερντέϊλ με αντίπαλο τον Βράνκοβιτς πραγματοποίησε εξαιρετική εμφάνιση, υπέγραψε συμβόλαιο για έναν συν έναν χρόνο με απολαβές 300.000 δολλάρια έκαστος.

Ο Αμερικανός σέντερ άργησε λίγο να προσαρμοστεί στον πρώτο του επαγγελματικό σταθμό, κινήθηκε αρχικά στα ρηχά αλλά στην τρίτη αγωνιστική του πρωταθλήματος της σεζόν 1995-96 εναντίον του Παναθηναϊκού, έκανε το μπαμ όταν εκμεταλλευόμενος την απουσία του τραυματία Βράνκοβιτς πέτυχε 14 πόντους και κατέβασε 13 ριμπάουντ, οδηγώντας το Περιστέρι στη νίκη με 94-80.

Ο θηριώδης Πρίστ ήταν από τις ατραξιόν του πρωταθλήματος και τρομερή εντύπωση είχε κάνει η φωτογραφία όπου ο αριστερόχειρας σέντερ κάρφωνε τη μπάλα στο καλάθι με το ένα του πόδι να πατάει στο παρκέ. Βοήθησε το Περιστέρι να κερδίσει την έξοδο στο Κύπελλο Κόρατς και με τους 17 πόντους και τα 11 ριμπάουντ ανά αγώνα, έστρεψε πάνω του τα ραντάρ του ΝΒΑ που είχε προσπεράσει την περίπτωση του την προηγούμενη χρονιά. Στο ντραφτ του 1996 ο 23χρονος επιλέχθηκε στον πρώτο γύρο από την Ατλάντα στο νούμερο 28 και τον Ιούλιο βρέθηκε στο summer league για να διεκδικήσει ένα εγγυημένο συμβόλαιο.

Όντως υπέγραψε για δύο χρόνια ως back up του Ντικέμπε Μουτόμπο, έβγαλε την πρώτη χρονιά με 35 αγώνες αλλά τον Σεπτέμβριο του 97 το όνομα του μπλέχτηκε σε διαδικασία ανταλλαγής με την χειρότερη ομάδα του ΝΒΑ εκείνη την εποχή, τους Ντένβερ Νάγκετς που απέκτησαν τα δικαιώματα του Πρίστ δίνοντας στην Ατλάντα αυτά του Ευθύμη Ρεντζιά. Ούτε στο Κολοράντο μακροημέρευσε και μετά από 39 εμφανίσεις, έπαιξε για δύο χρόνια στο CBA και το καλοκαίρι του 2000 μπήκε ξανά στο αεροπλάνο κάνοντας για τα επόμενα χρόνια τον γύρο του κόσμου.

Ο Πρίστ ήταν μόλις 27 χρονών αλλά τα γόνατα του ήταν πολύ ταλαιπωρημένα και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που δεν κατάφερε να αγωνιστεί ξανά σε ένα αξιόλογο πρωτάθλημα αν και το 2001 δοκιμάστηκε στη Μαδρίτη από τη Ρεάλ χωρίς επιτυχία. Η συνέχεια της καριέρας του τον βρήκε στη Βενεζουέλα και στην Κύπρο μέχρι το 2002 που έριξε άγκυρα στη Βουλγαρία λαμβάνοντας μάλιστα και την υπηκοότητα της γειτονικής χώρας. Το 2006 ξεκίνησε μία περιοδεία στον αραβικό κόσμο αγωνιζόμενος στα πρωταθλήματα της Σαουδικής Αραβίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και του Ιράν, έφτασε μέχρι την Κίνα ενώ η προσπάθεια του να αγωνιστεί στο πρωτάθλημα των Φιλιππίνων στέφθηκε από αποτυχία λόγω του ύψους του και στο Λίβανο που υπέγραψε με την Τσαχάμπ Ζαλέ το 2010 δεν πρόλαβε να αγωνιστεί σε επίσημο παιχνίδι αφού η ομάδα αποσύρθηκε από το πρωτάθλημα λόγω οικονομικών προβλημάτων.

Η αυλαία για τον Πρίστ έπεσε το 2012 στην αγαπημένη του Βουλγαρία με την Λέφσκι Σόφιας και στη συνέχεια μπήκε στα μονοπάτια της προπονητικής ξεκινώντας την καριέρα του από ερασιτεχνικές ομάδες της Αγγλίας.

Ακόμα και σήμερα θυμάται με νοσταλγία τη χρονιά στην Ελλάδα που του έδωσε την ευκαιρία ενώ μιλάει με τα καλύτερα λόγια για το Περιστέρι και τον Ντράγκαν Σάκοτα, τον "Λένι Ουίλκενς της Ελλάδας" όπως τον αποκαλεί. Και οι Έλληνες μπασκετόφιλοι θεωρώ πως έχουν τις καλύτερες αναμνήσεις από αυτόν τον αγαθό γίγαντα που αν και η παρουσία του στη χώρα μας ήταν βραχύβια τον συμπεριλαμβάνουν στις πιο συμπαθείς μορφές ξένων παιχτών που πέρασαν από την χώρα μας.