ΠΑΟΚ-ΦΑΣΟΥΛΑΣ:ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΠΡΩΤΟ

H σχέση του ΠΑΟΚ με τον Παναγιώτη Φασούλα ήταν μία από αυτές με όλα τα χαρακτηριστικά ενός μεγάλου και παθιασμένου έρωτα που ξεκίνησε με τις καλύτερες των συνθηκών και πέρασε από όλα τα στάδια των ακραίων και έντονων συναισθημάτων, με τελική κατάληξη το μίσος και την απέχθεια.

Προτού όμως φτάσουμε στο καλοκαίρι του 93 με το δικαστικό σήριαλ μεταξύ των δύο πλευρών, θα πάμε λίγα χρόνια πίσω όταν ο Φασούλας και τα 2.13 του πέρασαν τον Ατλαντικό (για δεύτερη φορά αφού λίγοι γνωρίζουν πως ο Παναγιώτης είχε ξαναπάει στην Αμερική το 1981 για να φοιτήσει σε εκκλησιαστικό κολλέγιο της Βοστώνης).

Είχε μόλις ολοκληρωθεί η σεζόν 84-85 και ο ΠΑΟΚ με τον Γιόζιπ "Πίνο" Τζέρτζα στον πάγκο του είχε τερματίσει στην δεύτερη θέση πίσω από τον Άρη, η καλύτερη του μετά το ξεχασμένο πρωτάθλημα του 1959.
Οι προσδοκίες της διοίκησης Βεζυρτζή ήταν μεγάλες αλλά εξίσου μεγάλα ήταν και τα εμπόδια που έπρεπε να υπερπηδηθούν ώστε η ομάδα να κάνει το επόμενο βήμα και να διεκδικήσει τα σκήπτρα από τον πρωταθλητή συμπολίτη.

Και πρώτα από όλα η κακή σχέση του Τζέρτζα με το δίδυμο των ψηλών, τον Μάνθο Κατσούλη και τον Παναγιώτη τους οποίους ο Γιουγκοσλάβος επέκρινε ανοιχτά, κατηγορώντας τους για αδιαφορία και φτάνοντας στο σημείο να τους αποκαλεί "Μέριλιν Μονρόε και Μαρία Κάλλας".

Η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο και ο Βεζυρτζής προχώρησε στην αποπομπή του Τζέρτζα και την ανάθεσης της τεχνικής ηγεσίας στον Θόδωρο Ροδόπουλο ενώ έφερε στη Θεσσαλονίκη και τον Τάκη Κορωναίο που είχε μείνει ελεύθερος από τον Παναθηναϊκό. Όταν λύθηκε το θέμα προπονητή, ο διοικητικός ηγέτης του ΠΑΟΚ στράφηκε στο επόμενο φλέγον ζήτημα, την ανανέωση του συμβολαίου με τον Φασούλα. Οι συζητήσεις ξεκίνησαν αλλά έπεσαν σε τέλμα, καμία πλευρά δεν υποχωρούσε στα θέλω της άλλης.

Ο σέντερ του Δικεφάλου όμως κρατούσε στο χέρι του ένα τελευταίο διαπραγματευτικό χαρτί το οποίο και έριξε στο τραπέζι, την αθλητική υποτροφία που του πρόσφερε το Νόρθ Καρολάϊνα Στέιτ του Τζίμι Βαλβάνο. Ο Βεζυρτζής δεν "τσίμπησε" θεωρώντας ίσως πως ο παίχτης εκβιάζει καταστάσεις, την ίδια ώρα που στη Θεσσαλονίκη άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες πως όλο αυτό ήταν δάκτυλος του Ιωαννίδη που επιθυμούσε διακαώς τη φυγή του Φασούλα στην Αμερική.

Κάτι τέτοιο δεν αποδείχθηκε ποτέ αλλά το γεγονός ήταν πως ΠΑΟΚ και Παναγιώτης τέντωσαν τόσο πολύ το σκοινί που τελικά αυτό έσπασε, η "Αράχνη" αποδέχθηκε την πρόσκληση του Βαλβάνο παρότι ο Τάκης Κορωναίος προσπάθησε να τον μεταπείσει ένα βράδυ στο μπαρ που διατηρούσε ο Στηβ Γιατζόγλου λέγοντας του "μείνε ρε ψηλέ να πάρουμε το πρωτάθλημα". Ο ψηλός όμως είχε πάρει την απόφασή του και τον Ιούνιο του 85 μπήκε στο αεροπλάνο με προορισμό τις ΗΠΑ ώστε να παίξει κολεγιακό μπάσκετ για τη μία και μοναδική χρονιά που είχε δικαίωμα λόγω ηλικίας.

Ο Παναγιώτης έγινε μέλος της Wolfpack ως αναπληρωματικός σέντερ πίσω από τον Τσάρλς Σάκλφορντ και τον αργότερα κατεστραμμένο από τα ναρκωτικά Κρις Ουάσμπερν αλλά η αλήθεια είναι πως σπανίως σηκωνόταν από τον πάγκο και ακόμα πιο σπάνια παρακολουθούσε τα μαθήματα του κολεγίου.

Ο συγγραφέας Πίτερ Γκόλενμποκ στο βιβλίο του "Personal Fouls: The Broken Promises and Shattered Dreams of Big Money Basketball at Jim Valvano's North Carolina State " σφάζει με το βαμβάκι τον Παναγιώτη, γράφοντας χαρακτηριστικά για τον
"Έλληνα πίβοτ ύψους 2.13 με τα μακριά κατσαρά μαλλιά, ελάχιστη αίσθηση του χώρου μέσα στο γήπεδο, αδυναμία να μιλήσει αγγλικά αλλά και με δυνατότητα να παίξει μόλις μία χρονιά, οπότε έπρεπε να χρησιμοποιηθεί ακόμα και αν δεν είχε σκοπό να πατήσει το πόδι του σε αίθουσα παραδόσεων".

Όπως γίνεται κατανοητό, ο "Πάνυ" στην διάρκεια της κολεγιακής του θητείας κάθε άλλο παρά διέπρεψε σε αθλητικό και ακαδημαϊκό επίπεδο παρόλα αυτά όμως το ύψος του και οι δεδομένες αμυντικές του ικανότητες δεν διέφυγαν της προσοχής των ομάδων του ΝΒΑ. Στο "καταραμένο" ντραφτ του 1986, ο Φασούλας άκουσε το όνομα του ως επιλογή των Μπλέιζερς στο νούμερο 37 του δευτέρου γύρου, πίσω από τον Σαμπόνις αλλά μπροστά από τον Μπινέλι, τον Ντράζεν και τον Βολκόφ, τους υπόλοιπους Ευρωπαίους του ντραφτ.

Ο σέντερ της εθνικής πήγε στο Πόρτλαντ για να δοκιμαστεί από τους Μπλέιζερς και αυτή ήταν η αιτία της απουσίας του από το Μουντομπάσκετ 86 στα ισπανικά γήπεδα αν και τελικά δεν κατάφερε να πείσει την ομάδα να του προσφέρει εγγυημένο συμβόλαιο με υψηλές αποδοχές, ο ίδιος σε μετέπειτα συνέντευξη του είχε ισχυριστεί πως ο λόγος που δεν έπαιξε στο ΝΒΑ ήταν καθαρά οικονομικός.

Τι συνέβαινε όμως στον ΠΑΟΚ την περίοδο που ο Φασούλας κυνηγούσε το American Dream; Στην προσπάθεια να καλύψει το κενό, ο Νίκος Βεζυρτζής έσπευσε να αποκτήσει τον 28χρονο διεθνή Δημήτρη Καρατζουλίδη από τον Ηρακλή δαπανώντας το ιλιγγιώδες για την εποχή πoσό των 55 εκατομμυρίων δραχμών ενώ προωθήθηκε και ο νεαρός Παναγιώτης Καλόγηρος ύψους 2.09 μέτρων. Ο Καρατζουλίδης έμεινε για μια πενταετία στην ομάδα χωρίς όμως την απόδοση που είχε στον Ηρακλή ενώ ο Καλόγηρος δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί και μετά από δύο χρόνια παραχωρήθηκε στον Απόλλωνα ως αντάλλαγμα για την μεταγραφή του Μέλλις.

Χωρίς τον Φασούλα, ο ΠΑΟΚ απέτυχε και στις τρεις διοργανώσεις που συμμετείχε τη χρονιά 85-86, στο πρωτάθλημα κατετάγη στην πέμπτη θέση, γνώρισε τον αποκλεισμό στα ημιτελικά του Κυπέλλου από τον Παναθηναϊκό ενώ στο Κόρατς τερμάτισε τελευταίος στον όμιλο του.

Κακά τα ψέματα, η "Αράχνη" ήταν ο καλύτερος Έλληνας σέντερ και στη ζυγαριά η δική του απουσία κόστισε πολύ περισσότερο στον ΠΑΟΚ παρά σε αυτόν. Το κατάλαβαν στον Δικέφαλο για αυτό και έπεσαν οι γέφυρες για τον επαναπατρισμό του και στο πρωτάθλημα της περιόδου 86-87 ο Φασούλας βρισκόταν ξανά στο ρόστερ της ομάδας έχοντας βάλει την υπογραφή του σε νέο συμβόλαιο με αξιοσέβαστες αποδοχές.

Οι δρόμοι του ΠΑΟΚ και του Παναγιώτη διασταυρώθηκαν ξανά και συνέχισαν να πορεύονται μαζί μέσω διακυμάνσεων, το ασπρόμαυρο καράβι συνέχισε να πλέει σε μια θάλασσα πότε φουρτουνιασμένη και πότε γαληνεμένη για να φτάσουμε στη θύελλα του 93 που τσάκισε στη μέση μία σχέση ζωής και για τους δύο...