Ο τελικος του Τιγρη

Ας μην γκρινιάζω και ας δούμε μαζί τον τελικό. Δύο από τις καλύτερες ομάδες φέτος, σε ουδέτερο γήπεδο – έδρα, παλεύουν για ένα τίτλο που τον χρειάζονται τόσο για τον κόσμο, όσο και για την ιστορία τους. Γεγονός είναι πως και οι δύο αυτές ομάδες έχουν πολλά χρόνια να κατακτήσουν τον συγκεκριμένο τίτλο αφού φέτος για πρώτη φορά μετά από επτά χρόνια έσπασε η παντοκρατορία του Παναθηναικού σε αυτόν. Ήδη κατά την διάρκεια του πρωταθλήματος, στον πρώτο γύρο, οι δύο ομάδες βρέθηκαν και πάλι αντιμέτωπες με την ΑΕΚ να κερδίζει σε ένα κλειστό ματς με 66-62, κάτι που είναι από μόνο του αξιοσημείωτο αφού είχε να κερδίσει τον Ολυμπιακό 13 ολόκληρα χρόνια. Αυτή η ήττα είναι που εκτιμώ ότι θα κάνει τον Ολυμπιακό να δει το παιχνίδι πιο σοβαρά και να μην υποτιμήσει τον αντίπαλό του, ο οποίος μετά τις προσθήκες Βασιλόπουλου, Χάντερ και Πάντερ δείχνει πιο γεμάτος και σταθερός. Αυτές ήταν οι σκέψεις μου πριν το παιχνίδι και τις μοιράζομαι ακριβώς όπως ήταν, χωρίς κανέναν σκοπό να αλλάξω κάτι μετά από αυτό. Ας δούμε τώρα το παιχνίδι κομμάτι κομμάτι.

Στο πρώτο δεκάλεπτο το παιχνίδι ξεκίνησε πολύ καλά και από τις δύο πλευρές με καλό ρυθμό, καλό διάβασμα και τη δύναμη να πρωταγωνιστεί. Αυτό βέβαια σαν αποτέλεσμα είχε το να δούμε πολλές ωραίες φάσεις. Σημείο αναφοράς τα 4/4 τρίποντα της ΑΕΚ στο ξεκίνημα, τα οποία της έδωσαν ώθηση ενώ χαρακτηριστική ήταν η επιλογή της να πάει χωρίς βαρύ σέντερ κατι που την έκανε πιο ευέλικτη στην επίθεση αλλά της δημιουργούσε πρόβλημα στα ριμπάουντ στην άμυνα. Αφού στο τέλος του δεκαλέπτου η στατιστική έγραφε 13-6. Ο Ολυμπιακός από την άλλη είχε αν κύριο εκφραστή των επιθέσεών του τον Σπανούλη, κάτι που από ένα σημείο και έπειτα έκανε την ομάδα πιο προβλέψιμη αλλά και βοήθησε την άμυνα της ΑΕΚ να προσαρμοστεί σε αυτό. Σκορ δεκαλέπτου 26-23 για την ΑΕΚ.

Ο ίδιος ενθουσιαμός και ρυθμός συνεχίστηκε και στο δεύτερο δεκάλεπτο όπου το τέμπο παρέμεινε υψηλό. Σε αυτό βοήθησαν και ο διαιτητές οι οποίοι επέλεξαν να μην δώσουν πολλά σφυρίγματα για να αφήσουν το παιχνίδι να εξελιχθεί. Η ΑΕΚ συνέχισε να διαβάζει αλλά και να εκτελεί καλύτερα το παιχνίδι, ιδιαίτερα στις καταστάσεις του 1on1 και με αυτόν τον τρόπο κατέφερα να προηγηθεί μέχρι και με 7 πόντους. Ωστόσο οι αλλαγές του Ντράγκαν Σάκοτα στο τέλος του δεκαλέπτου αλλά και κάποιες εύστοχες επιλογές του Ολυμπιακού , επέτρεψαν στους ερυθρολευκους να μειώσουν στον πόντο και οδήγησαν εν τέλει τις ομάδες στα αποδυτήρια με 3 πόντους διαφορά. Μελανό σημείο της ΑΕΚ η αστοχία της στις βολές.

Στο τρίτο δεκάλεπτο όπως αναμενόταν, ο Ολυμπιακός θα αυξήσει την πίεσή του στην άμυνα και ο Σφαιρόπουλος θα βάλει τον Παπανικολάου πάνω στον Γκριν για να περιορίσει την δημιουργία της ΑΕΚ. Ωστόσο η ΑΕΚ συνεχίζει να διαβάζει σωστά τις αλλαγές και να επιτίθεται σε καταστάσεις 1on1 ,ιδιαίτερα με τον Χάρις (και τα Pull up σουτ του) αλλά και τα πολύ καλά τελειώματα του Χάντερ και ετσι θα κατάφερει να έχει τον πάνω λόγο στο παιχνίδι. Σε όλη την διάρκεια του παιχνιδιού είναι πολύ εμφανής η συμμετοχή των προπονητών σε αυτό με σωστή προετοιμασία των ομάδων και με πολύ διάβασμα στις καταστάσεις που αυτές χρειαζόντουσαν. Ο Ολυμπιακός από την άλλη στην επίθεση συνεχίζει να έχει ως κύριο εκφραστή τον Σπανούλη που πριν την λήξη του δεκαλέπτου είχε ήδη 20 πόντους και 7 ασίστ, και μάλιστα θα καταφέρε να προηγηθεί και με 1 πόντο, όμως στο τέλος η ΑΕΚ ήταν και πάλι οδηγός στο σκορ με 63-65.

Το τέταρτο δεκάλεπτο ήταν όπως αρμόζει σε έναν μεγάλο αγώνα σαν και αυτόν. Μέτρησαν οι προσωπικότητες αλλά και το ποιός το ήθελε πιο πολύ. Και στην ζυγαριά φάνηκε ότι οι απίκτες της ΑΕΚ ήταν πιο έτοιμοι για αυτό. Συνέχισαν να χτυπάνε με φοβερή συνέπεια το 1on1 και να πετυχαίνουν μεγάλα καλάθια όταν η μπάλα έκαιγε. Ο Ολυμπιακός από την άλλη φάνηκε να στερεύει από λύσεις και έτσι το κύπελλο πήγε στην ΑΕΚ. Μία ΑΕΚ η οποία ήταν καταπληκτική σε όλη την διάρκεια του αγώνα και έφτασε εκεί που έφτασε πανάξια. Ο πρόεδρός της έκανε πολλές οικονομικές θυσίες και διακιώνεται. Μπράβο στους παίκτες και των δυο ομάδων για το θέαμα, την προσπάθεια αλλά και τις συγκινήσεις που μας προσέφεραν.