Ο ΝΤΙΝΟ ΜΕΝΕΓΚΙΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΠΑΛΟΙ ΣΕΝΤΕΡ

"Το πρόβλημα είναι ότι όσο περνούσαν τα χρόνια, ολοένα έρχονταν και περισσότεροι μπάσταρδοι που ήταν ψηλότεροι, πιο μεγαλόσωμοι, αθλητικότεροι και ταχύτεροι.

Ένας από αυτούς που με ζόρισαν περισσότερο ήταν ο Βλαντιμίρ Τκατσένκο, ο Ρώσος με ύψος 2.20 και βάρος 140 κιλά, που ωστόσο ήταν και γρήγορος. Σωματικά με έβαζε κάτω, ήταν σαν να μαρκάρεις μία τετράθυρη ντουλάπα. Μέχρι να πας από μπροστά του είχε τελειώσει το πρώτο ημίχρονο!

Μετά ήταν το είδωλο μου, ο Κρέζιμιρ Τσόσιτς, που μπορούσε να παίξει όλες τις θέσεις, από Point Guard μέχρι Center, εξαιρετικά τεχνικός παίκτης. Ήταν αλήθεια το είδωλο μου. Προσπαθούσα να τον μιμηθώ, αλλά δεν τα κατάφερα πολύ καλά.

Και τότε ο Αρβίντας Σαμπόνις. Συναντηθήκαμε στο τέλος της δικής μου καριέρας και στις αρχές της δικής του. Την πρώτη φορά παίξαμε στην έδρα τους, με το Μιλάνο, και όλοι μου μιλούσαν για αυτόν τον Σαμπόνις, δυνατός, γρήγορος, ταχύτατος, 18 χρονών. Βγαίνουμε από τα αποδυτήρια και δεν είναι εκεί. Λέω από μέσα μου "ευτυχώς Θεέ μου, γλιτώσαμε". Μέχρι που εμφανίζεται την τελευταία στιγμή, με την τσάντα, ζητάει πέντε λεπτά και μπαίνει στο παρκέ. Κάποια στιγμή χάνουμε το σουτ και βγαίνουν στην αντεπίθεση. Είναι τέσσερα, πέντε μέτρα μπροστά μου. Σηκώνεται να καρφώσει και το χέρι έφτασε πάνω από την στεφάνη. Εκείνη τη στιγμή σκέφτηκα απλά ότι ήταν απίστευτος."

Ο Ντίνο Μενεγκίν μιλάει στο Ιταλικό Superbasket για τους κορυφαίους αντιπάλους σέντερ που αντιμετώπισε στην καριέρα του.