ΟΤΑΝ ΕΝΑΣ ΠΑΙΚΤΗΣ ΚΕΡΔΙΣΕ ΠΕΝΤΕ Η ΑΛΛΙΩΣ Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ MIKE LOCKHART

Έχει υπάρξει ποτέ παιχνίδι που έπαιξε ένας με πέντε? Και αν ναι πότε έγινε αυτό? Και ποιός είναι ο Mike Lockhart , που το έκανε αυτό και κέρδισε κιόλας? Η ιστορία πάει κάπως έτσι...

Ήταν το 1982 όταν έγινε ο αγώνας ανάμεσα στα Μικρά Κολέγια του West Coast Christian College και του University of California, Santa Cruz. Η πρώτη ομάδα είχε το όνομα Knights (ιππότες) ενώ οι δεύτεροι ήταν οι Sea Lions (Θαλάσσιοι Ελέφαντες). Οι Knights είχαν λιγότερους παίκτες από την αρχή του αγώνα, καθώς παρατάχτηκαν με ρόστερ μόλις 7 παικτών λόγω απουσιών από ασθένιες, ωστόσο το παιχνίδι ξεκίνησε κανονικά. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που πμάδα παίζει με μόλις εφτά παίκτες στην αρχή του αγώνα. Μία βόλτα από τα τοπικά πρωταθλήματα θα σας πείσει (ας μην αναφερθούμε στην ιστορία του αθλήματος όπου στα πρώτα του χρόνια οι ομάδες κατέβαζαν εξάδες και όχι δωδεκάδες)...

Από νωρίς άρχισαν τα προβλήματα με τα φάουλ και 2 παίκτες τους αποβλήθηκαν με 5 φάουλ ως το 32ο λεπτό. Αποτέλεσμα, να μείνουν μόλις 5 . Οι Knights είχαν το προβάδισμα, αλλά οι διαιτητές σφύριζαν κάθε επαφή, και αυτό πάντα ευνοεί αυτόν που έχει περισσότερούς παίκτες.

Ένα λεπτό αργότερα αποβλήθηκε κι άλλος παίκτης και οι Knights έπαιζαν 4 εναντίον 5 αλλά το προβάδισμα που ήδη είχαν ήταν πολύ μεγάλο, γύρω στους 25 πόντους. Δεν άργησαν όμως τα πράγματα να γίνουν αρκε΄τα περίεργα, αφού με 2 λεπτά να μένουν στο χρονόμετρο αποβλήθηκαν και οι άλλοι 3 παίκτες εκτός του Mike Lockhart, έτσι οι Ιππότες έμειναν με έναν παίκτη για τον υπόλοιπο χρόνο του παιχνιδιού.

Εκείνη τη στιγμή οι Knights ήταν μπροστά στο σκορ με 70-57 και οι κανονισμοί του NCAA όριζαν ότι ένα ματς θα μπορούσε να συνεχιστεί με «5 εναντίον 1» αν η ομάδα που έμενε με 1 παίκτη ήταν μπροστά στο σκορ ή είχε πιθανότητες να κερδίσει τον αγώνα. Βέβαι και ο ίδιος ο Lockhart είχε ήδη 4 φάουλ, και εάν έκανε 5ο τότε το ματς θα διακοπτόταν εις βάρος της ομάδας του και οι Sea Lions θα έπαιρναν τη νίκη. Ωστόσο γνωρίζοντας το αυτό ο τριτοετής γκαρντ προφυλάχθηκε όσο μπορούσε.

Το άλλο πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο Λόκχαρτ ήταν το προφανές: δεν είχε σε ποιον να επαναφέρει την μπάλα απ’ έξω αφού δεν υπήρχε κανείς για να του δώσει πάσα! Οι κανονισμοί ορίζουν ότι πρέπει από την επαναφορά να ακουμπήσει την μπάλα κάποιος παίκτης (συμπαίκτης ή αντίπαλος) πριν έχει δικαίωμα αυτός που την επαναφέρει να έρθει σε κατοχή ξανά. Αυτό, ο Λόκχαρτ το έλυσε πετώντας την μπάλα στα πόδια και τις πλάτες των αντιπάλων του και πιάνοντάς τη μετά από εκεί, όποτε βεβαίως τα κατάφερνε, ή τσουλώντας τη στο παρκέ, για να κυνηγήσει το κλέψιμο αμέσως μόλις την ακουμπούσαν οι αντίπαλοί του.

Τα δύο λεπτά φάνηκαν σαν αιώνας, όσο όμως ο χρόνος κυλούσε ήταν υπέρ του Mike. Στο τέλος για να κυνηγήσουν την ανατροπή οι αντίπαλοί του αναγκάστηκαν να του κάνουν φάουλ για να βαρέσει βολές. Άλλωστε ο Lockhart ως guard χαρακτηριζόταν από τον καλό χειρισμό του. Το τελικό αποτέλεσμα τον δικαίωσε, με τον πίνακα το τέλος του αγώνα να γράφει 75-67, αφού ο πρωταγωνιστής μας έβαλε τις 5 από τις 6 βολές που εκτέλεσε η ομάδα του (δηλαδή αυτός) και ουσιαστικά έχασε με σκορ 5-10, κράτησε ωστόσο το προβάδισμα και έγινε ο πρώτος παίκτης στην ιστορία του μπάσκετ που κερδίζει μία ομάδα μόνος του!!!