ΝΙΚΟΣ ΣΤΑΥΡΟΠΟΥΛΟΣ: Ο ΕΛΛΗΝΑΣ "ΜΑΤΖΙΚ"

Εκείνο το κυριακάτικο απόγευμα της 7ης Οκτωβρίου 1984, οι φίλαθλοι που είχαν επιλέξει το κλειστό της Νέας Σμύρνης για να δουν απο τις κερκίδες τον αγώνα του Πανιωνίου εναντίον του ΠΑΟΚ, δεν μπορούσαν να φανταστούν πως θα γινόντουσαν αυτόπτες μάρτυρες μιας ιστορικής στιγμής για το ελληνικό μπάσκετ.

Ήταν η πρώτη σεζόν που η ΕΟΚ, πιστή στις επιταγές της FIBA, υιοθέτησε την καινοτομία της γραμμής του τριπόντου. Η απόσταση που είχε οριστεί στα 6.25 μέτρα, δεν ήταν απαγορευτική για τους Έλληνες σουτέρ και ήδη απο την έναρξη του αγώνα, ο Κώστας Μίσσας του Πανιωνίου προσπάθησε ανεπιτυχώς δύο φορές να γίνει ο πρώτος συμπατριώτης μας που θα "μάτωνε" το καλάθι απο την γραμμή στα εγχώρια παρκέ (Στο σημείο αυτό και για την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας οφείλουμε να γράψουμε πως ο πρώτος Έλληνας μπασκετμπολίστας που πέτυχε τρίποντο σε αγώνα, ήταν ο Γιώργος Καλαφατάκης τρεις ημέρες νωρίτερα απο το παιχνίδι της Νέας Σμύρνης. Η διαφορά είναι πως ο Καλαφατάκης το πέτυχε σε ευρωπαϊκή διοργάνωση και συγκεκριμένα το Κύπελλο Κόρατς, στο ματς Ιωνικός Νικαίας εναντίον Χάποελ Χάϊφα).

Αντίθετα με τον Μίσσα, ο γκαρντ του ΠΑΟΚ, σούταρε και ευστόχησε με την πρώτη προσπάθεια διαμορφώνοντας το 22-8 υπέρ της ομάδας του. Ο Νίκος Σταυρόπουλος, ένας εξαιρετικός σουτέρ, είχε προσθέσει άλλο ένα στοιχείο στο θεαματικό παιχνίδι του που του είχε χαρίσει και το προσωνύμιο "Μάτζικ". Μεταγραφή του Βεζυρτζή απο το προηγούμενο καλοκαίρι, ο Σταυρόπουλος ήταν ένας απο τους καλύτερους Έλληνες παίχτες και μήλον της έριδος για όλους τους μεγάλους που είχαν βάλει στο στόχαστρο τον γκαρντ του ΓΣ Λάρισας.

Νικητής στην κούρσα της απόκτησης του "Μάτζικ" ήταν τελικά ο Δικέφαλος του Βορρά με ένα ποσό που ξεπέρασε τα 10.000.000 παλιές δραχμούλες, διόλου ευκαταφρόνητο για την εποχή. Απο την πρώτη του κιόλας χρόνια ο Σταυρόπουλος δικαιολόγησε τα χρήματα που ξοδεύτηκαν, σκοράροντας 26 πόντους στον "τελικό των ξυρισμένων κεφαλιών" και οδηγώντας τον ΠΑΟΚ στην κατάκτηση του Κυπέλλου.

Με βασικό τον Νίκο, ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε την προσπάθεια κατακρήμνισης του Άρη απο τον θρόνο αλλά και την καθιέρωση στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Ο Σταυρόπουλος αγωνιζόταν ως σούτινγκ γκαρντ τα πρώτα χρόνια αλλά με την έλευση του Μπάνε κατέβηκε μία θέση και άρχισε να παίζει περισσότερο ως πλέι μεικερ χωρίς να δυσκολευτεί. Η οξυδέρκεια του και η εκπληκτική πάσα που διέθετε τον βοήθησαν να ανταπεξέλθει με επιτυχία και σε αυτόν τον ρόλο. Ως οργανωτής λοιπόν σκόραρε το νικητήριο καλάθι στη Μιλουζ που χάρισε στον ΠΑΟΚ την πρόκριση στα ημιτελικά του Κυπελλούχων το 89 και ως άσσος έκανε ένα απο τα καλύτερα παιχνίδια του με την ασπρόμαυρη φανέλα, σκοράροντας 15 πόντους στον τελικό της Γενεύης.

Μετά το πρωτάθλημα του 92 εξαιτίας της άρσης αποκλεισμού του Κόρφα απο τα ευρωπαϊκά κύπελλα αλλά και της αγωνιστικής ανόδου του Μπουντούρη, η παρουσία του "Μάτζικ" κρίθηκε περιττή απο τον Ίβκοβιτς ο οποίος τον άφησε ελεύθερο μαζί με τον Γιώργο Μακαρά, χάνοντας έτσι την ευκαιρία της συμμετοχής στο Πρωταθλητριών και στο Φάιναλ Φορ της Αθήνας. Ο Νίκος μετακόμισε στο Ιβανώφειο για να προσφέρει την εμπειρία του στον Ηρακλή και με το τέλος της περιόδου 93-94 έκλεισε και η δική του καριέρα ως τιμώμενο πρόσωπο για την προσφορά του, στον τελικό Κυπέλλου που συμμετείχε ο Ηρακλής.

Ένας απο τους κορυφαίους Έλληνες παίχτες που φόρεσαν την φανέλα με τον Δικέφαλο, ο Νίκος Σταυρόπουλος κέρδισε μια θέση στην καρδιά των φιλάθλων του ΠΑΟΚ με την κλάση του και το μυαλωμένο παιχνίδι του.