ΜΠΙΛ ΕΝΤΟΥΑΡΝΤΣ: Ο"ΛΕΦΤΑ ΣΤΗΝ ΤΡΑΠΕΖΑ" ΜΠΙΛ

Η σεζόν 95-96 για την ΑΕΚ των χρυσών εφήβων Κακιούζη, Χατζή και Μπαρλά, κρίθηκε εκ του αποτελέσματος αποτυχημένη όταν ο Δικέφαλος τερμάτισε στη 10η θέση. Ο Γιάννης Φιλίππου κινήθηκε άμεσα και εξασφάλισε την υπογραφή του συνονόματου Ιωαννίδη, αναθέτοντας του το χτίσιμο μιας νέας ομάδας και ο Ξανθός σήκωσε τα μανίκια ξεκινώντας τη δουλειά.

Προτεραιότητα φυσικά ήταν η στελέχωση του ρόστερ, με τον Ιωαννίδη να επιλέγει παίχτες απο κάθε γωνιά της Ευρώπης, όπως Ιταλούς (Κολντεμπέλα, Ατρούϊα, Κιάτζιτς) αλλά και Σκανδιναβούς (Λάρσεν). Έπρεπε όμως να αποκτηθούν και δύο ξένοι, ένας σέντερ και ένας σουτέρ με έφεση στο σκοράρισμα. Ο Ξανθός προσπάθησε να κάνει το κόλπο γκρόσο με την απόκτηση του τότε 38χρονου Οσκάρ Σμιντ που τελικά προτίμησε την παραμονή στη Βραζιλία και μετά στράφηκε στην περίπτωση του Άριαν Κόμαζετς που ήθελε να επιστρέψει στην Ελλάδα μετά απο τρία χρόνια στην Ιταλία.

Όταν όμως οι συζητήσεις έφτασαν στο οικονομικό, οι άνθρωποι της ΑΕΚ ανέκρουσαν πρύμναν, ακούγοντας τους εκπροσώπους του Κροάτη να αξιώνουν 1.500.000 δολλάρια για μονοετές συμβόλαιο συν την αποζημίωση των 250.000 στον Παναθηναϊκό που διατηρούσε ακόμα τα εν Ελλάδι δικαιώματα του παίχτη. Η ΑΕΚ διέκοψε τις συνομιλίες και προχώρησε στο επόμενο όνομα στην ατζέντα, αυτό του Μπιλ Έντουαρντς.

Ο ύψους 2.03 Αμερικανός φόργουορντ προερχόταν απο δύο εξαιρετικές χρονιές στα παρκέ, πρώτα με τη φανέλα της Βερόνα και κατόπιν αυτή της ιστορικής Βαρέζε όπου έδειξε στοιχεία σπουδαίου σκόρερ αλλά και με έφεση στο ριμπάουντ. Ο απόφοιτος ενός μικρού κολλεγίου σαν το Wright State παρότι δεν επιλέχθηκε στο ντραφτ του 1993 όπου ήταν διαθέσιμος, δεν το έβαλε κάτω και μέσω του CBA προσπάθησε να τραβήξει το ενδιαφέρον των GM του ΝΒΑ, κάνοντας τελικά το όνειρο του πραγματικότητα έστω και για τρεις αγώνες στην αρχή της σεζόν 94-95 με την φανέλα των Σίξερς.

Συνειδητοποίημενος για τους επαγγελματικούς του ορίζοντες, τον Νοέμβριο του 94 μπήκε στο αεροπλάνο με προορισμό την Ιταλία και ένα άλλο αεροπλάνο τον προσγείωσε στις 23 Αυγούστου 1996 στο Ελληνικό για να ενσωματωθεί στην ομάδα. Έτοιμος για να γίνει ο ηγέτης της νεανικής ΑΕΚ όπως δήλωσε και έδειξε απο τα πρώτα φιλικά. Παρέα με τον Βίκτορ Αλεξάντερ που επίσης αποκτήθηκε, οδήγησαν τον Δικέφαλο σε μια ονειρεμένη σεζόν που είχε ως επιστέγασμα τους τελικούς με τον Ολυμπιακό και την συμμετοχή στο επόμενο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Με 18 πόντους και 6,5 ριμπαουντ ο Έντουαρτς έκανε ακριβώς τη δουλειά για την οποία αποκτήθηκε χωρίς όμως να καταφέρει να κερδίσει και ένα νέο συμβόλαιο με την ΑΕΚ.

Διόλου όμως ενοχλήθηκε αφού το όνομα του μετρούσε πολύ και δεν δυσκολεύτηκε να βρει ομάδα στη γειτονική Ιταλία και τη Ρόμα. Στο Spaghetti Circuit έμεινε και τη σεζόν 98-99 φορώντας τα ασπρόμαυρα της Βίρτους και με το χάλκινο μετάλλιο του Μουντομπάσκετ της Αθήνας να τον συνοδεύει, ως μέλος της εθνικής ομάδας των ΗΠΑ αποτελούμενη απο παίχτες του CBA και των ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων που κλήθηκαν να αντικαταστήσουν τα μεγάλα ονόματα του ΝΒΑ που δεν συμμετείχαν λόγω του λοκ άουτ.

Ασπρόμαυρο ήταν και το χρώμα της επόμενης ομάδας του με σήμα επίσης τον Δικέφαλο Αετό. Στον ΠΑΟΚ ο Μπιλ ξαναβρήκε τον Κολντεμπέλα και τον Αλεξάντερ και παρέα πήγαν την ομάδα της Θεσσαλονίκης για τελευταία φορά σε τελικούς πρωταθλήματος, αφού πρώτα απέκλεισαν τον Ολυμπιακό με μειονέκτημα έδρας.

Η συνέχεια της καριέρας του τον βρήκε στη Γαλλία και τη Βιλερμπάν όπου ανακηρύχθηκε ο κορυφαίος ξένος της λίγκας, το 2002 και μεσούσης της περιόδου έκανε ξανά ένα πέρασμα απο τον ΠΑΟΚ και αφού περιπλανήθηκε σε Ισπανία, Ισραήλ και Γερμανία, έριξε την αυλαία το 2006 σε ηλικία 35 ετών.

Ο "Ντόλαρ" Μπιλ Έντουαρτς (παρατσούκλι που του έβγαλε ένας εκφωνητής στο κολλέγιο που κάθε φορά που σουταρε φώναζε εκστασιασμένος That's money in the bank from Dollar Bill), ήταν ένας καθαρόαιμος σκόρερ που όταν έπαιρνε τη μπάλα ήξερε πως θα τη βάλει στο καλάθι. Είτε με το εξαιρετικό μακρινό σουτ που διέθετε είτε με ντραιβ λόγω των αλτικών του ικανοτήτων, ο "Ντόλαρ" Μπιλ ήξερε τον τρόπο να "διαρρήξει" τις αντίπαλες άμυνες...