ΜΙΚΑΕΛ ΚΟΧ: ΤΟ ΓΕΡΜΑΝΙΚΟ "ΠΟΛΥΕΡΓΑΛΕΙΟ"

Το 1995 οτιδήποτε γνωρίζαμε και θεωρούσαμε ως δεδομένο στον ευρωπαϊκό επαγγελματικό αθλητισμό, άλλαξε εξαιτίας της δικαστικής απόφασης υπέρ του Ζαν Μαρκ Μποσμάν και του περιβόητου νόμου που πήρε το όνομα του Βέλγου ποδοσφαιριστή.

Το ελληνικό μπάσκετ δεν θα μπορούσε να μείνει έξω απο τον χορό και κάπως έτσι στην ζωή μας μπήκαν και οι πρώτοι "κοινοτικοί" όπως βαφτίστηκαν τότε, μπασκετμπολίστες. Ένας απο τους πρώτους που αφίχθησαν στη χώρα μας, ήταν και ένας Γερμανός γκαρντ με κούρεμα που θύμιζε πεζοναύτη.

Ο Μίκαελ Κοχ ήταν ήδη γνωστός στους Έλληνες φιλάθλους απο τις μονομαχίες του Άρη με την Μπάγερ Λεβερκούζεν για το Κύπελλο Πρωταθλητριών, καθώς και ως ένας απο τους ηγέτες των Γερμανών στην τεράστια έκπληξη της κατάκτησης του Ευρωμπάσκετ του 1993. Εξαιρετικός σουτέρ και σκόρερ, καλός χειριστής της μπάλας, γεγονός που του επέτρεπε να αγωνίζεται και ως άσσος και συνεπής αμυντικός, ο Κοχ ήταν ένα πολυεργαλείο και χρήσιμος παίχτης για κάθε προπονητή. Για αυτό και επιλέχθηκε απο τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς για την στελέχωση του πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκού, σε εκείνη την Βαβέλ απο μπασκετμπολίστες που μετέτρεψε ο Μποζα τους Πράσινους το καλοκαίρι του 96.

Αφού έλυσε τα προβλήματα προσαρμογής στην νέα του ζωή στην Αθήνα - η ιστορία με το τηλεφώνημα στον Παύλο Γιαννακόπουλο για να του πει έντρομος πως δεν μπορούσε να βρει κάποιο κατάστημα που να πουλάει άμμο για τις οκτώ γάτες του, κυκλοφορούσε για χρόνια ως ανέκδοτο στα πράσινα αποδυτήρια- ο Κοχ ήταν ένας απο τους λίγους διασωθέντες απο το ναυάγιο της καταστροφικής χρονιάς του Παναθηναϊκού και έμελλε να ρίξει άγκυρα στην Ελλάδα για αρκετά χρόνια.

Σούμποτιτς και Ομπράντοβιτς που διαδέχθηκαν τον Μάλκοβιτς, εμπιστεύονταν τον Γερμανό για την ψυχραιμία του, το κρύο αίμα και την αμυντική του προσήλωση. Στο Τριφύλλι ο ρόλος του ήταν διαφορετικός απο αυτόν που είχε στην Γερμανία αλλά αν κάποιος έκανε το λάθος να τον υποτιμήσει, ο Μίκαελ εκτελούσε χωρίς δεύτερη σκέψη.

Όταν αποχώρησε απο τον Παναθηναϊκό μετά απο πέντε χρόνια, στο παλμαρέ του είχε προσθέσει τέσσερα πρωταθλήματα, ένα Πρωταθλητριών και την παντοτινή εκτίμηση όλων στο πράσινο στρατόπεδο. Φαίνεται όμως πως η ζωή στην Ελλάδα του άρεσε και ο επόμενος επαγγελματικός προορισμός δεν ήταν ιδιαίτερα μακρινός.

Το 2001 ο 35χρονος Κοχ φόρεσε τα κίτρινα του Αμαρουσίου, προσφέροντας την εμπειρία του και το καθαρό μυαλό του. Με τους Μαρουσιώτες έφτασε στα ημιτελικά του Κόρατς γνωρίζοντας έναν πικρό αποκλεισμό απο τους Ρώσους της Λοκομοτίβ.

Αγωνίστηκε για ακόμα μία σεζόν στην αγαπημένη του Ελλάδα με τον Ιωνικό Νέας Φιλαδελφείας και τα τελευταία ένσημα τα κόλλησε στην δεύτερη κατηγορία της πατρίδα του με τους Dragons Rhöndorf.

Ο Κοχ ήταν ένας παίχτης που απο μονοδιάστατος σκόρερ μετατράπηκε σε "ελβετικό σουγιά". Προσάρμοσε το παιχνίδι του στα θέλω της ομάδας του αναγκάζοντας τους εκάστοτε προπονητές του να τον θεωρούν σημαντικό κομμάτι του συστήματος. Τηρουμένων των αναλογιών, ήταν ο Χατζηβρέττας της εποχής του για τον Παναθηναϊκό και μια απο τις πιο συμπαθείς φιγούρες στον χώρο του ελληνικού μπάσκετ...