Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΞΩΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ JORDAN

Αποσύρθηκε. Επέστρεψε. Αποσύρθηκε ξανά. Ξανά επέστρεψε. Και την τελευταία φορά τίποτα δεν ήταν όπως πριν. Ο πάντα νικητής χρόνος, είχε πλέον αφήσει ανεξήτηλα σημάδια στον κορμί του κορυφαίου παίκτη όλων των εποχών. Όμως συμβαίνει καμιά φορά, σαν οι δυνάμεις της φύσης να μας λειπούνται για την απώλεια που βιώνουμε, να συνωμοτούν έτσι ώστε κάποιες μέρες να νομίζουμε ότι είναι ακόμη εκεί.

Μία τέτοια μέρα – η τελευταία – ήταν στις 29 Δεκεμβρίου του 2001. Οι Wizards είχαν μόλις χάσει από τους Pacers λίγες μέρες πριν και ο Michael Jordan είχε σημειώσει αρνητικό ρεκόρ καριέρας με μόλις 6 πόντους. Η ομάδα του αυτήν την φορά αντιμετώπιζε τους Hornets στην MCI Arena, και ο «αέρινος» μία μόνο σκέψη είχε στο μυαλό του. Την νίκη και την απάντηση, πρώτα από όλα στον εαυτό του. Και δεν άφησε κανένα περιθώριο αμφισβήτησης επ αυτού.

Από την πρώτη στιγμή έδειξε τις διαθέσεις του. Σούταρε την μπαλα σαν τρελός, και κυρίως την έβαζε. Στο τέλος του αγώνα ο πίνακας του σκορ έδειχνε 107-90, και η προσωπική του στατιστική έδειχνε 51 πόντους, με 21/38 FG και 9/10 βολές. Εκείνο τον καιρό ο Jordan ήταν σχεδόν 39 και έγινε φυσιολογικά ο γηραιότερος παίκτης με 50+ πόντους. Μετά το τέλος του αγώνα δήλωνε:

«Είμαι σίγουρος ότι ήσασταν έτοιμοι να πείτε ότι έχασα ότι είχα κερδίσει. Ότι ήμουν πολύ μεγάλος σε ηλικία και οι 6 πόντοι μου στον προηγούμενο αγώνα σας έκαναν να το πιστεύετε. Ήθελα να κάνω μίια δήλωση μέσα στο παρκέ. Στην επίθεση. Αλλα πιο πολύ ήθελα να ξαναμπούμε σε τροχιά νικών»

Έστω και για μιά στιγμή, εκείνη την απειροελάχιστη που αρκεί για να νιώσεις την μπασκετική ευτυχία, ο δικός μας Michael Jordan ήταν πίσω. Και μόνο να ευχαριστήσουμε την τύχη μπορούμε γι αυτό. Βέβαια, ο αθεόφοβος (ή ο αχρονόφοβος) έβαλε 45 και στο επόμενο παιχνίδι. Αλλά εκείνη η παράσταση του Δεκέμβρη του 2001, θα μας μείνει για πάντα χαραγμένη στις μνήμες μας.