Η ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΣΥΡΣΗ ΤΟΥ ΜΑΤΖΙΚ ΤΖΟΝΣΟΝ

«Λόγω του ιού HIV που έχω προσβληθεί, θα πρέπει να αποσυρθώ από τους Λέικερς. Σήμερα. Θέλω να ξεκαθαρίσω ότι δεν έχω AIDS, αλλά τον ιό HIV. Η γυναίκα μου είναι καλά. Οι εξετάσεις της ήταν αρνητικές. Σκοπεύω να ζήσω για πολύ καιρό.

Σίγουρα, πλέον, χωρίς την πίεση του πρωταθλητισμού θα μπορέσω να απολαύσω άλλες χαρές της ζωής. Θα μου λείψει το παιχνίδι, αλλά σκοπεύω να γίνω ομιλητής για τον ιό HIV για να πω σε όλα τα νεαρά παιδιά πόσο σημαντικό είναι να κάνεις ασφαλές σεξ.

Μερικές φορές είσαι λίγο αφελής και νομίζεις ότι δεν θα τύχει κάτι τέτοιο σε σένα. Συνέβη σε μένα, αλλά σκοπεύω να το αντιμετωπίσω. Η ζωή μου θα συνεχιστεί. Η ζωή συνεχίζεται και θα είμαι ένας χαρούμενος άνθρωπος».

Στις 7 Νοεμβρίου του 1991, ο Magic Johnson με τα λόγια αυτά ανακοινώνει την απόσυρσή του από το ΝΒΑ λόγω του ότι είναι φορέας του ιού του HIV. Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στερώντας τον ύπνο για αρκετές ημέρες από τους απανταχού θαυμαστές του. Δεν ήταν στα prime του αλλά δεν ήταν και μεγάλος. Αμέσως έκανε όλον τον κόσμο να ανησυχεί και να απορεί για αυτήν την ασθένεια.
 

Η γνώση που σήμερα φαίνεται αυτονόητη, τότε δεν ήταν, με αποκορύφωμα βέβαια τις αντιδράσεις των αντιπάλων και των συμπαικτών του στο All-Star Game του 1992. Μετά ήρθε η Dream Team, η επιστροφή του, η δεύτερη απόσυρση και όλα αυτά που πλέον είναι ιστορία. 

Συνάμα φυσικά, ο ίδιος χρηματοδότησε από την προσωπική του περιούσια, όσο μπορούσε την έρευνα αλλά και τον αγώνα για την καταπολέμηση αλλά και την ενημέρωση κατά του ιού που τότε φάνταζε σαν ανίκητος εχθρός. Τότε, ο Magic δάκρυσε και ήταν ίσως μία από τις χειρότερες στιγμές της ζωή του. Σήμερα, θυμώμενος την επέτειο είμαστε σίγουροι ότι θα γεμιζει το δωμάτιο με το διάπλατο χαμόγελο του. Το 1991 λοιπόν, ανακυρήχθηκε ανεπίσημα η μπασκετική παγκόσμια ημέρα κατά του AIDS και κυρήχθηκε ο πόλεμος σε αυτό. Ένας πόλεμος που βέβαια είχε την αμέριστη συμπαράσταση σε αυτόν και από τον κομισάριο του ΝΒΑ, τον Ντέιβιντ Στερν, ο οποίος δεν δίστασε να τον αφήσει να αγωνιστεί στο All Star Game του 1992 αλλά και στην Dream Team το ίδιο καλοκαίρι.

Σήμερα, για τον ανεπτυγμένο κόσμο το AIDS, δεν αποτελεί τον εφιάλτη που αποτελούσε 30 χρόνια πριν. Και σίγουρα, αυτή η βελτίωση στην αντιμετώπισή του, έστω και λίγο, δεν μπορεί παρά να οφείλεται στον κύριο με το αστραφτερό χαμόγελό. Για την ενημέρωση, για την χρηματοδότηση αλλά και για το άστρο που κουβαλούσε πάνω του, που του επέτρεψε να νικήσει τον «ανικητο» ιο. Άλλωστε, μετά από τόσες νίκες και τόσα πρωταθλήματα, ίσως είχε μάθει πλέον να κερδίζει και στους δύσκολους αγώνες της ζωής!!!