1965: Για πρώτη φορά στην ιστορία των τελικών του ΝΒΑ 5 παίκτες από μία ομάδα σκοράρουν πάνω από 20 πόντους ο καθένας. Αυτό συνέβη στην νίκη των Celtics επί των Lakers , ενώ για να ξανασυμβεί περάσαν 27 ολόκληρα χρόνια μέχρι τους τελικούς του 1982, όταν και ξαναέγινε με συμμετέχοντες τις ίδιες ακριβώς ομάδες.
ΕΝΑΣ ΤΡΕΛΟΣ ΜΑΧΗΤΗΣ.
Του Βασίλη Χρίστογλου
Λίγοι παίκτες, όχι μόνο στο ΝΒΑ αλλά παγκοσμίως, έχουν αφήσει το στίγμα τους με τέτοιο έντονο τρόπο στο αγαπημένο μας άθλημα όπως ο εικονιζόμενος. Μία τρελή ζωή, μία ζωή γεμάτη περιπέτεια, καταχρήσεις αλλά και πολύ μπάσκετ. Γεννημένος στο Trenton του New Jersey, o Dennis Rodman είχε μία δύσκολη ζωή. Ο πατέρας του εγκατέλειψε την οικογένεια του και μεγάλωσε σε ένα σπίτι όπου η μητέρα του έδινε περισσότερη προσοχή στις αδελφές του, θεωρώντας ότι ήταν πιο ταλαντούχες από αυτόν.
Μέχρι την ηλικία των 18 και έχοντας σταματήσει το μπάσκετ, όπου είχε αποτύχει οικτρά στο λύκειο, ήταν κοντα στο 1,80. Eκείνη τη χρονιά έβαλε απότομα ύψος και έφτασε τα δύο μέτρα. Σκέφτηκε και τόλμησε να ξεκινήσει το μπάσκετ ξανά. Αποφοίτησε από το πανεπιστήμιο του Southeastern Oklahoma State και επιλέχτηκε στον δεύτερο γύρο του Draft του 1986 από τους Detroit Pistons, όπου έβλεπαν σε αυτόν έναν παίκτη που μελλοντικά θα μπορούσε να τους βοηθήσει στην άμυνα.
Από την πρώτη κιόλας χρονιά, ο Dennis άρχισε να κερδίζει τη συμπάθεια του Detroit. Σκληρός στην άμυνα, αρκετά παθιασμένος και έχοντας μία απίστευτη σύνδεση με τον κοινό, είχε γίνει κατά κάποιο τρόπο ένα κινούμενο highlight. Από τη δεύτερη του χρονιά, το ψευδώνυμο που του είχε δώσει η μητέρα του ''Το σκουλήκι'' άρχισε να γίνεται διάσημο, κυρίως από την ικανότητα του στο θέμα των rebound. Σύντομα η ομάδα του έγινε γνωστή ως Bad Boys, για τον τρόπου που έπαιζαν με σκοπό να περιορίσουν τους αντιπάλους, και δεν κάνετε λάθος αγαπητοί μπασκετόφιλοι: ο Dennis Rodman ήταν ένα πολύ ''κακό'' αγόρι. Με την ικανότητα να μαρκάρει τους πάντες, ήταν η ραχοκοκαλιά της άμυνας των Pistons. Δεν έχουν υπάρξει παίκτες που να μπορούσαν να μαρκάρουν παίκτες όπως οι Magic και Jordan αλλά ταυτόχρονια Malone και μετέπειτα O'Neal.
Η πρακτική αυτή έδωσε στους Pistons δύο δαχτυλίδια σε τρεις τελικούς. Μαζί με το δεύτερο δαχτυλίδι, ο Rodman άρχισε να γεύεται και τους ατομικούς του κόπους. Τη διετία 1990-1991 κατέκτησε το βραβείο του καλύτερου αμυντικού της χρονιάς, ένα βραβείο που ο Dennis ήθελε πάρα πολύ και είχε πλέον στη τροπαιοθήκη του δύο. Η ζωή του δεν ήταν όμως μόνο επιτυχίες και χαρές στον μπασκετικό τομέα. Πίσω από όλη αυτή τη χαρά μέσα στο γήπεδο, υπήρχε μία σκοτεινή δύναμη που ο Rodman πάλευε να αντιμετωπίσει: κατάθλιψη.
Ο Rodman είχε πολύ δύσκολη ζωή και ένιωθε πως δεν υπήρχε αγάπη στο πρόσωπο του. Πέρα από τα οικογενειακά του προβλήματα, ο Rodman ένιωθε όσο παιρνούσε ο καιρός λιγότερος σημαντικός, προσωπικά όχι αθλητικά, στους Pistons και σε συνδυασμό με τη φυγή του Chuck Daly από την ομάδα, έναν άνθρωπο που ο Rodman τον θεωρούσε πατέρα, ήταν πολύ άσχημα ψυχολογικά. Ένα βράδυ πήρε το αμάξι του μαζί με ένα όπλο και κατευθύνθηκε σε μία περιοχή κοντά στο γήπεδο των Pistons. Ακούγοντας όμως μουσική στο αμάξι αποκοιμήθηκε. Η αστυνομία τον βρήκε την επόμενη μέρα και τον πήγε σπίτι του. Ο ίδιος δεν έδωσε απαντήσεις για το τι έγινε εκείνη τη μέρα στα media, κάτι που θα έκανε χρόνια μετά.
Το κεφάλαιο του θα κλείσει με του Pistons το καλοκαίρι του 1993 όταν και θα ζητήσει ανταλλαγή. Εκεί οι Spurs θα τον φέρουν στην ομάδα του δημιουργώντας ένα πολύ δυναμικό δίδυμο με τον David Robinson. Σε δύο σαιζόν θα συνεχίσει να βρίσκεται στην κορυφή ως ο καλύτερος rebounder του ΝΒΑ αλλά δεν θα κερδίσει κάτι. Το καλοκαίρι του 95', με το ΝΒΑ να βρίσκεται σε μία συνεχή ''τρέλα'' από τη μέρα που επέστρεψε ο Jordan, οι Bulls έκαναν την κίνηση ματ και απέκτησαν τον Dennis Rodman. Αν και το άκουσμα αυτής της είδησης δεν ενθουσίασε απαραίτητα, κυρίως λόγω της ιστορίας που είχαν πολλοί παίκτες των Bulls με τον πρωην ''κακό αγόρι'' των Pistons, όλοι έβαλαν στην άκρη τις διαφορές τους με σκοπό να κερδίσουν.
Ο Rodman σε τρία χρόνια παρουσίας στου ταύρους είχε 5 πόντους και 15 ριμπάουντ μέσο όρο και ήταν ο πυλώνας που έψαχναν οι ''Ταύροι'' μετά την αποχώρηση του Horace Grant. Ο Rodman παρά το γεγονός πως ήταν σε προχωρημένη ηλικία (35-37 χρονών) εκείνη την τριετία, έδωσε την ενέργεια, το ''ξύλο'' και τα ριμπάουντ που ήθελαν οι Bulls ώστε να ξεκινήσουν μία ακόμα δυναστεία. Στους τελικούς του 96' ο προπονητής των SuperSonics George Karl είχε δηλώσει χαρακτηριστικά: '' Δεν ξέρω ποιον βγάλατε MVP των τελικών αλλά ο Dennis Rodman κέρδισε για τους Bulls δύο παιχνίδια. Ήταν ο λόγος που πέτυχαν.'' Τέτοια ήταν η επίδραση του σε μια ομάδα που θεωρείται η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών και που πολλές φορές ο κόσμος, επηρεασμένος από την μαγεία των Jordan και Pippen, το ξεχνά αυτό.
Κατά την γνώμη μου ο Rodman άλλαξε το μπάσκετ. Έχοντας ο κόσμος πολλές φορές μία πολύ μια γενικευμένη ιδέα πως το μπάσκετ είναι σκορ και μόνο σκορ, ο Dennis Rodman έφτιαξε το δρόμο για παίκτες όπως οι Ben Wallace, Tony Allen και Ron Artest, παίκτες που το κύριο χαρακτηριστικό τους ήταν η άμυνα, να λάμψουν και να γράψουν τη δική τους ιστορία στο άθλημα. Το στιλ παιχνιδιού και ο τρόπος που μελέτησε την τέχνη των rebound, μελετάται μέχρι και σήμερα.
Σαν σήμερα, αυτή η μορφή του παγκοσμίου μπάσκετ, αυτός ο μαχητής των γηπέδων και ίσως ο καλύτερος αμυντικός και ριμπάουντερ όλων των εποχών που ακούει στο όνομα Dennis Keith Rodman, γίνεται 60 ετών.
Σαν Σήμερα
19/04/1965
