Δινοντας μια αλλη διασταση στην frontline της Α.Ε.Κ

Η Α.Ε.Κ θα στερηθεί για 1 μήνα τις υπηρεσίες της υπέρ-πολύτιμης άγκυρας της στο ζωγραφιστό, του Marcus Slaughter. Ο κόουτς Παπαθεοδώρου, μετά το παιχνίδι με τον Χαρίλαο Τρικούπη ανέφερε πως η ομάδα θα ενισχυθεί, εφόσον βρεθεί κάποιος με τα χαρακτηριστικά του Αμερικανού. Θα συμφωνήσω και θα διαφωνήσω ταυτόχρονα με τον κόουτς. Σίγουρα, ξέρει πολύ καλύτερα την ομάδα του από τον καθένα μας που καθόμαστε στον καναπέ μας , στην καρέκλα μας, στην πολυθρόνα μας και κρίνουμε. Και όλοι ξέρουμε πως το παιχνίδι του άλλοτε παίκτη της Ρεάλ Μαδρίτης είναι δυσαναπλήρωτο. Όμως, αν σκεφτούμε λογικά, πόσο εύκολο είναι να βρεθεί παίκτης με αυτά τα χαρακτηριστικά και υπογράψει συμβόλαιο για 1 μήνα -εφόσον ισχύουν οι γνωματεύσεις των ιατρών- στα τέλη Νοέμβρη; Μήπως η Ένωση να κοίταζε να καλύψει και κάποιες "τρύπες" στην γραμμή των ψηλών της με την απόκτηση ενός παίκτη που και να μπορεί να καλύψει το κενό του τραυματία Slaughter και να μείνει στο ρόστερ για το υπόλοιπο της σεζόν; Οι Κιτρινόμαυροι, βασικά, χρειάζονται περισσότερο έναν two-way swingman στην περιφέρεια με τα χαρακτηριστικά του Howard Sant-Roos αλλά είναι δύσκολο να βγει ένας μήνας αγωνιστικών υποχρεώσεων με διαθέσιμους Centers τον Yannick Moreira και τον Δημήτρη Μαυροειδή. 

Προτού γίνει οποιαδήποτε ονοματολογία, πρέπει να μπουν κάποιοι παράμετροι στο τραπέζι ώστε η αναζήτηση να είναι -όσο το δυνατόν- ομοιόμορφη και να ταιριάζει με το υπάρχον σύνολο. Ο νυν GM της Μπάγερν Μονάχου, κι άλλοτε της Μπάμπεργκ, Daniele Baiesi, έχει πει πως όταν κοιτάζει έναν παίκτη, μελετάει ατελείωτες ώρες, συζητάει με τους συνεργάτες του κι αναρωτιέται αν ο υπό εξέταση παίκτης δίνει άμεσες λύσεις στα προβλήματα του προπονητή στην αυριανή προπόνηση της ομάδας. Αν διαταράσσει την αρμονία του ρόστερ, όσο καλός κι αν είναι ατομικά, ο παίκτης πρέπει να απορριφθεί. Κι όλοι ξέρουμε την μπασκετάρα που έπαιξε η Μπάμπεργκ, κι όλοι βλέπουμε που είναι η Μπάγερν φέτος. 

Επομένως... τι βάζουμε στην αναζήτηση μας; 

1ο κριτήριο: Καλός αμυντικός χαμηλά και ψηλά

Δεν αναζητείται ο αυθεντικός rim protecting big όπως ο Slaughter αλλά κάποιος που να μπορεί να μην είναι αδιάφορος αμυντικά ώστε να λειτουργεί ως ασπίδα του Keith Langford και να μην γίνεται στόχος στο αμυντικό Pick & Roll. Για αυτό το αμυντικό φίλτρο είναι must για όποιον big προστεθεί στην ομάδα του coach Παπαθεοδώρου.

2o κριτήριο: Άνετος με την μπάλα στα χέρια

Τόσο ο Yannick Moreira όσο και ο Marcus Slaughter είναι Centers που καταλαβαίνουν την επιθετική λειτουργία της ομάδας τους. Δεν είναι οι playmaking ψηλοί αλλά είναι πολύ καλοί ball movers. Το γεγονός ότι έχουν παίξει για προπονητές που επιζητούν το στοιχείο της πάσας από όλες τις θέσεις της πεντάδας (για τον Sasa Djordjevic ο Αγκολέζος, για David Blatt και Pablo Laso ο Αμερικανός), τότε ο παίκτης που θα έρθει οφείλει να μπορεί να διαβάζει το παιχνίδι.

3ο κριτήριο: Ικανός σουτέρ απόστασης

Εφόσον μιλάμε για έναν παίκτη που καλό θα ήταν να μείνει στην ομάδα για το υπόλοιπο της σεζόν, το stretch στοιχείο είναι επιβεβλημένο. Με τον Keith Langford να δεσμεύει κατοχές επιθετικά, χρειάζονται παίκτες να του ανοίγουν διαδρόμους ώστε να μπορεί να παίξει με περισσότερη ευκολία, τις iso καταστάσεις που τόσο πολύ αρέσκεται. Και τι καλύτερο από έναν big που να μπορεί να σουτάρει επαρκώς από το τρίποντο, ώστε να απασχολεί την άμυνα και να μην την ωθεί σε double teams του Αμερικανού υπέρ-σκόρερ. 

4o κριτήριο (προαιρετικό): Νεανική τόνωση του ρόστερ

Κατανοώ την πρόθεση του κόουτς Παπαθεοδωρου να πορευτεί με μεγάλους σε ηλικία αθλητές επειδή καταλαβαίνουν καλύτερα τις απαιτήσεις της ομάδας και μπορούν να δώσουν φωνή και εμπειρία στα αποδυτήρια. Όμως, αυτό μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ απέναντι σε πιο νεανικές και πιο αθλητικές ομάδες. Η Cholet, δίχως να είναι κάτι το εξαιρετικό σαν ομάδα, έβαλε δύσκολα στην Ένωση μόνο και μόνο επειδή είχε νεαρούς αθλητές που είχαν διάθεση να τρέξουν. Η San Pablo Burgos "έκλεψε" το τρόπαιο του Basketball Champions League επειδή χρησιμοποιήσε στο "5" τον Jordan Sakho ανά διαστήματα ή τον Jasiel Rivero ο οποίος έπαιζε σαν να είχε φάει πλακάκια με συρματόπλεγμα, πριν το τζάμπολ του αγώνα. Εφόσον είναι διαθέσιμος ένας νεαρότερος αθλητής, εγώ θα τον προτιμούσα προκειμένου να δώσει μερικά γρήγορα πόδια και μια φρεσκάδα στο ρόστερ. 

Βάζοντας όλα αυτά στο... scout-blender, προκύπτουν 3 ονόματα. Ο Drew Gordon, ο Isaiah Hicks και ο Adreian Payne. Πάμε να τους γνωρίσουμε λίγο καλύτερα. 

Drew Gordon – 1990 – Avtodor Saratov

Στατιστικά 2020-21: 9.8 πόντοι, 7.3 ριμπάουντ, 4/7 τρίποντα, 50% FG σε 20.7 λεπτά και 6 παιχνίδια.

Ο μεγάλος αδελφός του Aaron Gordon είναι κάμποσα χρόνια στην δική μας πλευρά του Ατλαντικού δίχως να έχει κάνει όμως το μεγάλο boom γύρω από το όνομα του. Παραμένει όμως ένας χρήσιμος παίκτης με εμπειρία από πολλές χώρες (Σερβία, Ιταλία, Τουρκία, Γαλλία, Λιθουανία, Ρωσία, Πολωνία) που κάνει αρκετά πράγματα καλά δίχως να είναι ο σούπερ σταρ.

Στο αγωνιστικό του πακέτο, ο απόφοιτος του New Mexico είναι ένας παίκτης που μπορεί να σκοράρει με αρκετούς τρόπους και να συνεισφέρει και στις δύο πλευρές του παρκέ. Αν τον προσέξει κανείς λεπτομερώς, παρατηρεί πως δεν είναι ο καθαρά αθλητικός παίκτης αλλά έχει και παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι. Δεν έχει ποικιλία κινήσεων αλλά είναι κάποιος που η ομάδα μπορεί να ακουμπήσει πάνω του για κάποιες κατοχές. Παράλληλα, είναι ένας καλός P&R παίκτης με soft touch γύρω από το ζωγραφιστό και δυναμικά τελειώματα στον χώρο. Το δυνατό του στοιχείο όμως αναντίρρητα είναι το ριμπάουντ. Και δεν θα σταθώ τόσο στο αμυντικό (που περιγράφεται ως «κενό στατιστικό») αλλά στο επιθετικό. Έχει την διάθεση να κυνηγήσει χαμένες μπάλες και πολλές καταστάσεις όπου σκοράρει προέρχονται από αυτή την ικανότητα του μιας και τον βοηθάει και το αρκετά καλό μάκρος του (το άνοιγμα φτερών του είναι οριακά πάνω από 213 εκατοστά).

Επίσης, είναι ένας καλός πασέρ και σουτέρ για παίκτης της θέσης του. Όπως τέθηκε στις παραμέτρους αναζήτησης, είναι ένας ball mover ο οποίος βοηθάει στην ομαλή κυκλοφορία της ομάδας και δεν είναι ο άτεχνος παίκτης. Παράλληλα, προσφέρει ένα stretch στοιχείο σουτάροντας πίσω από την γραμμή των 6.75 μέτρων αλλά δεν έχει γίνει ποτέ η σπουδαία απειλή η οποία θα μπορέσει να λογίζεται ως floor spacer. Στην καριέρα του στην Ευρώπη -εξαιρουμένης της φετινής σεζόν- αριθμεί 39/191 τρίποντα (20.4%), ποσοστό που σίγουρα δεν μπορεί να τρομάξει αλλά πιστεύω είναι αρκετό για να αναγκάσει την αντίπαλη άμυνα να προσαρμοστεί. Τέλος, στην άμυνα το motor του αφήνει πολλά στο τραπέζι αλλά όταν είναι συγκεντρωμένος, είναι ένας καλός weak side rim protector ο οποίος μπορεί να αμυνθεί αλλαγές στο Pick & Roll με σχετική επιτυχία καθώς και καθαρούς post up παίκτες.

ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΚΙΝΗΣΗΣ: Ο Drew Gordon αυτή την στιγμή δεσμεύεται με συμβόλαιο από την Avtodor Saratov, η οποία όμως δεν παίζει σε κάποια ευρωπαϊκή διοργάνωση. Αν ο παίκτης έχει κάποια ρήτρα αποδέσμευσης για ομάδες που συμμετέχουν στο Basketball Champions League ή στην EuroLeague/EuroCup, είναι ένα αξιόλογο στοίχημα που μπορεί να πάρει η Α.Ε.Κ σε αυτό το σημείο της σεζόν, αρκεί φυσικά να είναι στην σωστή τιμή. Πάντως, αν δεν συναινέσει η ρωσική ομάδα, δύσκολα νομίζω ο παίκτης θα μπει στο κιτρινόμαυρο στόχαστρο.

Isaiah Hicks – 1994 – Seoul Thunders

Στατιστικά 2020-21: 17.3 πόντοι, 7.3 ριμπάουντ, 40.9% τρίποντο σε 25.2 λεπτά και 16 παιχνίδια.

Ο προκάτοχος του Drew Gordon στην Avtodor Saratov. Ένας team first παίκτης που μπορεί να κάνει χαρούμενο τον προπονητή χάρη στην role player νοοτροπία του και το απαράμιλλο work ethic του. Πέρσι, πέρασε για πρώτη φορά τον Ατλαντικό, ήταν εξαιρετικός στην Ρωσία και για κάποιο λόγο προτίμησε την Νότια Κορέα. Καλύτερα χρήματα; Πολύ πιθανό…

Στο αγωνιστικό του προφίλ, o Isaiah Hicks είναι ένας tweener και στις δύο θέσεις των ψηλών, δίχως να έχει ξεκάθαρη θέση στο παρκέ. Μπορεί να αγωνιστεί σε κάποια σχήματα τόσο ως ένα light «5» όσο και ως ένα stretch «4» κι αυτό διότι διαθέτει ένα πολύ αποτελεσματικό περιφερειακό σουτ. Πέρσι, είχε 12/39 (30.8%) όταν στο κολέγιο του (το διάσημο North Carolina) είχε όλες και όλες 6 εκτελεσμένες προσπάθειες από την γραμμή των τριών πόντων στα 4 χρόνια του εκεί. Πάντως, ως κολεγιόπαιδο σταδιακά βελτίωνε συνεχώς το ποσοστό του από τις βολές καθώς από 57.9% ως freshman, έφτασε στο 77.9% ως senior. Γενικά, κάποιος μπορεί να τον χαρακτηρίσει ως streaky shooter αλλά σίγουρα τον υπολογίζει ως μια απειλή από την περίμετρο τόσο σε catch & shoot καταστάσεις όσο και ως Pick & Pop απειλή. Την ίδια στιγμή, είναι ένας αξιόλογος ball moving big, έχει έφεση σε high-low καταστάσεις και είναι ικανός finisher σε Pick & Roll δράσεις.

Στην άλλη πλευρά του γηπέδου, είναι καλός ριμπάουντερ και αμυντικός μιας και βασίζεται στην αντίληψη του και όχι στα φυσικά του προσόντα.  Παίρνει καλές τοποθετήσεις, βάζει καλά το σώμα του και αυτό τον βοηθάει ώστε να θωρακίσει την μπάλα. Επιπρόσθετα, σίγουρα δεν είναι αδιάφορος ως αμυντικός. Επ’ ουδενί δεν μπορεί να θεωρηθεί «τερματοφύλακας» όπως ο Marcus Slaughter. Βέβαια, είναι αξιοπρεπής στον τομέα των κοψιμάτων και γενικά, μπορεί να δώσει κάποιο rim protection όταν μετατοπίζεται στην θέση του Center. Αξίζει να τονιστεί δε, πως είναι ικανοποιητικός σε καταστάσεις αλλαγών με καλά πλάγια βήματα και μπορεί να σταθεί απέναντι σε κοντύτερα γκαρντ, δίχως ιδιαίτερα προβλήματα. Γενικά, είναι ένας all-around παίκτης και επιθετικά και αμυντικά δίχως ίσως κάποιο ξεχωριστό skill.

ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΚΙΝΗΣΗΣ: Ομολογουμένως, αυτή είναι μια δύσκολη μεταγραφή για την Α.Ε.Κ. Θεωρητικά, ο παίκτης δεν νομίζω να μην υπολόγιζε μια πρόταση μιας εκ των διεκδικητών του Basketball Champions League. Μην ξεχνάμε όμως πως είχε ακουστεί για τον Ολυμπιακό, σε περίπτωση μη ανανέωσης με τον Σάσα Βεζένκοφ. Από την άλλη πλευρά όμως, από το πρωτάθλημα της Ν. Κορέας, ήρθε ο Marcus Foster στην Ευρώπη και την Hapoel Holon. Η περίπτωση όμως του αποφοίτου της North Carolina είναι λίγο πιο ιδιαίτερη, μιας και προέρχεται από αρκετά παραγωγική πρώτη ευρωπαϊκή σεζόν στην VTB League. Αν μη τι άλλο, χρειάζονται ειδικοί χειρισμοί στην περίπτωση ολοκλήρωσης της μεταγραφής του και πάντα στην σωστή τιμή.

Adreian Payne – 1991 – Free Agent (προηγούμενη ομάδα: ASVEL Villeurbanne)

Στατιστικά 2019-20: 10.6 πόντοι, 4.2 ριμπάουντ, 43.5% τρίποντο σε 19.3 λεπτά και 28 παιχνίδια

Ο Adreian Payne είναι γνωστό όνομα και δεν χρειάζονται περαιτέρω συστάσεις, νομίζω. Αυτό που προβληματίζει είναι πως ακόμα τέλη Νοέμβρη και είναι δίχως ομάδα. Και ομολογώ πως αυτό ήταν που με δελέασε πως σε αυτή την κατεύθυνση. Πριν από περίπου 40 ημέρες, ο δημοσιογράφος Donatas Urbonas είχε γράψει για ενδιαφέρον της Lietuvos Rytas για την περίπτωση του καθώς εξετάζονταν μαζί με τον Maurice Ndour και τον James Gist αλλά τελικά, οι Λιθουανοί προτίμησαν τον πρώτο, απορρίπτοντας τους άλλοτε «πράσινους». Για όσους δεν τον θυμούνται από το διπλό πέρασμα του από την χώρα μας, ας κάνω ένα γρήγορο πέρασμα των δυνατών κι αδύνατων σημείων του παίκτη.

Επιθετικά, ο άλλοτε παίκτης του Tom Izzo στους Spartans του Michigan State είναι ένας παίκτης με πλούσιο πακέτο δυνατοτήτων. Για αρχή, οφείλει να γίνει αναφορά στα αθλητικά του προσόντα. Είναι αλήθεια πως παίκτες τέτοιων προσόντων είναι σπάνιοι για το Ευρωπαϊκό μπάσκετ και ο Payne μπορεί να δώσει άμεσα φρεσκάδα στο frontcourt της Α.Ε.Κ, δίνοντας έξτρα διάσταση στο παιχνίδι της. Βάζει την μπάλα κάτω, επιτίθεται μετά από dribble drives και φυσικά είναι ενεργός στο επιθετικό ριμπάουντ. Εκτός αυτού, είναι εξαιρετικός spot up big από την κορυφή και τις 45 μοίρες, λειτουργώντας τόσο σε Pick & Pop όσο και σε catch & shoot. Ο δυνατός του κορμός τον βοηθάει να παίρνει μπάλες χαμηλά, αν και δεν έχει μεγάλη γκάμα κινήσεων. Επιπλέον, ως ball mover είναι σχετικά καλός και βοηθάει στην διατήρηση της επιθετικής ροής.

Εκεί που κάποιος μπορεί να εκφράσει απορίες για το παιχνίδι του άλλοτε παίκτη του Παναθηναϊκού είναι η διάθεση με την οποία αγωνίζεται και κάποια έλλειψη αμυντικών fundamentals. Η ενέργεια, το μεγάλο άνοιγμα χεριών του (226 εκατοστά) και το δυναμικό του παιχνίδι υπάρχουν και καλύπτουν αδυναμίες όπως την περιφερειακή άμυνα απέναντι σε πιο γρήγορα και εκρηκτικά guards. Αυτό που απουσιάζει για τον πρώην παίκτη της ASVEL είναι η ενεργής αμυντική διάθεση (αγγλιστί το motor) ώστε να γίνει ο συνεπής defensive playmaker. Γιατί όταν αυτή υπάρχει, τότε ο Adreian Payne μετατρέπεται σε σκυλί του πολέμου και όσα περιγράφονται ως αρνητικά, πάνε έναν μικρό περίπατο. Σημαντικό αν μπορεί να τον εμπνεύσει ο coach Παπαθεοδώρου και το επιτελείο του. Πάντως, θα μου άρεσε σε lineup με τον Jonas Maciulis στο «4» ώστε να «μακιγιαριστούν» οι όποιες αμυντικές αβλεψίες του Αμερικάνου και ταυτόχρονα να δώσει επιπλέον χώρους στον Keith Langford. Επίσης, ο 29χρονος big ταιριάζει και με τους δύο Centers της Ένωσης σε κάποια σχήματα δίνοντας μια έξτρα διάσταση στην ομάδα, σε συγκεκριμένα λεπτά.

ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΚΙΝΗΣΗΣ: Το γεγονός ότι Νοέμβρη μήνα ο Adreian Payne είναι ακόμα ελεύθερος ίσως λειτουργήσει ευεργετικά για την Α.Ε.Κ, η οποία ενδεχομένως να βρει τον παίκτη στην μισή τιμή. Ίσως το κίνητρο της διεκδίκησης του τροπαίου του Basketball Champions League να αποτελέσουν τον μοχλό πίεσης που θα (επανα-)φέρει τον παίκτη στο κλειστό του Ο.Α.Κ.Α. Αν ο παίκτης είναι διαθέσιμος στην σωστή τιμή, δεν σας κρύβω πως τον προτιμώ από τους υπόλοιπους της λίστας με ένα μηνιαίο συμβόλαιο και προοπτική ανανέωσης για την υπόλοιπη σεζόν. Όμως, δεν είμαι στο επιτελείο του Δικεφάλου και δεν παίρνω τις αποφάσεις, όσο κι αν θα το ήθελα…

ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ: Στην λίστα θα μπορούσαν να προστεθούν παίκτες όπως ο Cameron Oliver (αδυναμία μου και μεγάλη καψούρα) και ο James Gist αλλά προτίμησα να μην τους παρουσιάσω. Ο πρώτος υπέγραψε προ μερικών ημερών συμβόλαιο στην Αυστραλία και δεν γνωρίζω αν υπάρχουν ρήτρες αποδέσμευσης και σε τι τιμή κυμαίνονται. Ο δεύτερος, θεωρώ πως μετά τον τραυματισμό του, έχει υστερήσει αρκετά και δεν νομίζω να είναι στο επίπεδο που θα ήθελε ο κόουτς Παπαθεοδώρου και το επιτελείο του. Οποιαδήποτε αναφορά στο όνομα του Zach Hankins που έβγαλε μάτια με την Nymburk είναι περιττή μιας και ο παίκτης δεν πληροί τις παραμέτρους αναζήτησης. Τέλος, από τους "κομμένους" στο NBA, σε περίπτωση που η Ένωση θέλει να κάνει μια high risk, high reward κίνση, θα μου άρεσε να έβλεπα τον Chimezie Metu, ένας all around tweener big όπως ο Isaiah Hicks.